Het herstel van Israël (geestelijk)

"Wel allemaal mooi en aardig hoor, dat het Joodse volk terugkeert naar het Heilige Land, maar de helft kent God niet!"

Maar: 'het geestelijke is niet eerst, maar het natuurlijke, daarna het geestelijke' (1Kor. 15:46).
Eerst wordt de relatie tussen het volk en het Land hersteld; daarna de relatie tussen het volk en God.
Bij haar ontstaan bestond de Kerk uitsluitend uit Joden. In feite ontstond een crisis toen niet-joodse mensen lid van de Kerk wilden worden. De joodse gelovigen moesten beslissen of heidenen eigenlijk wel lid konden worden, en zo ja, op welke voorwaarden. De uitkomst daarvan staat in Handelingen 15: door aan een paar eenvoudige voorwaarden te voldoen, konden heidenen samen met joodse gelovigen lid zijn van hetzelfde lichaam.
Na de verwoesting van Jeruzalem en doordat de meerderheid van het joodse volk de Messias afwees, werd de Kerk steeds ‘heidenser’ van karakter. Toch zijn er door alle eeuwen heen Joden geweest, die Jezus als Messias accepteerden.
In het tweede gedeelte van de twintigste eeuw ontstond een dramatische groei in het aantal Joden dat Jezus als Messias erkende. Velen van hen hebben hun historische identiteit als Jood zorgvuldig bewaard. Het gevolg is dat er binnen het universele lichaam van Christus een bepaalde groep gelovigen is, die zich ‘Messiaanse Joden‘ noemen.
In Romeinen 11:25-26 spreekt Paulus specifiek tot gelovigen uit de heidenen en ontsluiert hij een ‘geheimenis - een goddelijke openbaring die tot dan toe verborgen was gehouden, maar die nu aan de gelovigen bekendgemaakt wordt: 'Een gedeeltelijke verharding is over Israël gekomen, totdat de volheid van de heidenen binnengaat; en dan zal gans Israël behouden worden, gelijk geschreven staat: De Verlosser zal uit Sion komen, Hij zal de goddeloosheid van Jakob wegdoen. En dit is mijn verbond met hen, wanneer Ik hun zonden wegneem.'

Deze tekst laat zien dat twee opeenvolgende fases van Gods plan het einde van de tijd inluiden.
Ten eerste moeten de woorden van Jezus uit Mattheüs 24:14 vervuld worden: ‘En dit evangelie van het Koninkrijk zal in de gehele wereld gepredikt worden tot een getuigenis voor alle volken en dan zal het einde gekomen zijn.’
Ten tweede zal God, wanneer het volledige aantal heidenen binnen de Kerk is bereikt, zijn aandacht volledig richten op het overblijfsel van Israël en zich in barmhartigheid en reddende genade aan hen openbaren.
Het belangrijkste moment van de openbaring van de Heer aan Israël wordt profetisch voorzegd in Zacharia 12:10: "Ik zal over het huis van David en over de inwoners van Jeruzalem uitgieten de Geest van genade en van gebeden; zij zullen hem aanschouwen, die zij doorstoken hebben en over hem een rouwklacht aanheffen als de rouwklacht over een enig kind, ja, zij zullen over hem bitter leed dragen als het leed om een eerstgeborene."
Op dat moment zal Israël als natie een bovennatuurlijke openbaring ontvangen over de identiteit van de Messias.
Twee hoofdstukken verder beschrijft Zacharia de daadwerkelijke terugkeer van de Messias:
'Zijn voeten zullen staan op de Olijfberg, die vóór Jeruzalem ligt aan de oostzijde; dan zal de Olijfberg middendoor splijten, oostwaarts en westwaarts, tot een zeer groot dal en de ene helft van de berg zal noordwaarts wijken en de andere helft zuidwaarts... En de Heer, mijn God, zal komen, en alle heiligen met Hem' (Zach. 14:4-5).