Kerk in actie tegen haatzaaien?

L.S.

Waarom wordt namens de kerk een instelling gesteund (Arab Educational Institute (AEI) in Bethlehem) die weliswaar in haar doelstelling heeft staan “jongeren de hand te willen reiken en uitdagen in hun moeilijke situatie toch een bijdrage te leveren aan vrede en gerechtigheid”, maar blijkens onderstaand verhaal bijdraagt aan demonisering van Israël?
http://www.kerkinactie.nl/Particulieren/Actueel/Verhalen-uit-het-veld/Verhalen-uit-Palestina-AEI/Magie--b504-1
Dit verhaal behoeft wel enige nuancering, zie http://missingpeace.eu/nl/2011/07/water-als-brandstof-voor-het-palestijns-israelische-conflict/

Groeten,
Bas Urgert

Geachte Heer Urgert,

Toine schrijft gewoon over wat hem en zijn familie overkomt, en hoe zijn familie en kinderen daarop reageren. Ze wonen in Bethlehem: Toine’s vrouw is Palestijnse. We hebben geen enkele reden om zijn collumns niet te verspreiden: ze geven aan hoe het voelt om in Bethlehem te wonen. We hebben ook geen reden om het Arab Educational Institute in de steek te laten. We hebben wel grote vragen bij de wijze waarop Missing Peace opereert.
Jochanan Visser, de “eigenaar” van “Missing Peace”, die zelf in een settlement lijkt te wonen (maar dit heb ik van horen zeggen), heeft vast geen last van watergebrek. Hij houdt er wel van om er een flink ideologisch verhaal te houden, dat hij dan vervolgens als de Enige Waarheid presenteert. Er zijn meer mensen op de wereld die hun mening als de enige waarheid zien. Dat mag. Het is echter goed om te weten dat het hier een instrumentele waarheid betreft. Een instrumentele waarheid wordt verteld met een bepaald politiek oogmerk, en is dus per definitie een gedeeltelijke waarheid. Hij wordt opgebouwd uit elementen die de mening van de eigenaar bevestigen en laat elementen die dat nuanceren of weerspreken weg uit het betoog. Ook dat mag. Alleen iedereen die zijn waarheid niet spreekt, is volgens hem iemand die misleidende informatie verspreidt. Daar gaat het fout. Hij draagt zo bij aan vijanddenken. Dat hebben we in de mail ook aan hem uitgelegd. Of in elk geval: geprobeerd om hem duidelijk te maken.
Over water op de West-Bank en hoe dat uitpakt voor Palestijnse families zijn veel artikelen op het internet verschenen en ook verscheen er onlangs een rapport over van Amnesty International. Ik denk niet dat Kerk in Actie aan die discussie veel heeft toe te voegen. Zie http://www.amnesty.org/en/news-and-updates/report/israel-rations-palestinians-trickle-water-20091027 Wij hebben daar het laatste woord niet over. Ook het Arab Educational Instituut niet. Dat zegt Toine ook niet: hij zegt alleen dat ze water tekort hebben. Ik heb geen reden te veronderstellen dat hij liegt. Integendeel: hij bepaald is niet de enige inwoner van Bethlehem die klaagt over watergebrek, terwijl in de Israëlische nederzettingen er om heen helemaal niemand over watergebrek te klagen heeft. Toine vertelt hoe frustrerend dat is voor zijn gezinsleden in Bethlehem. Meer niet.
Wij houden het maar het liefst gewoon bij wat mensen zelf ervaren, zonder daar een politieke boodschap aan te hangen of te pretenderen de waarheid in pacht te hebben. Zo ook het verhaal van Toine. Leest u het zelf maar in de bijlage. Het geeft aan wat een familie ervaart en hoe ze daar tegenaan kijken. Wie zal hun ervaringen ontkennen? Of mogen mensen over zichzelf alleen schrijven wat politiek correct is? Dat lijkt me niet het soort samenleving dat we zouden moeten willen, nog afgezien van het feit dat we als kerk ons daar sterk tegen zouden verzetten. Wij vinden het belangrijk dat verhalen van gewone mensen door anderen kunnen worden gehoord en meegelezen. Zonder commentaar en ongecensureerd. Het zijn hún ervaringen en gevoelens. Wie zal iemand ontkennen, wat hij ervaart of voelt? Waarom zouden we mensen moeten zeggen dat ze niet mogen schrijven wat ze ervaren, denken of voelen?
Het Arab Educational Institute is een volstrekt respectabel instituut dat op verschillende manieren probeert om met jongeren en vrouwen te werken aan een helder inzicht in zichzelf en in hun situatie, hen te helpen onrecht dat zij voelen bespreekbaar te maken en om respect te hebben voor de godsdienst van een ander (moslims, christenen, Joden). Hun methode wordt gebruikt als een model voor ons eigen catechetisch materiaal over in respect met elkaar samenleven. Zij participeren in een project van Kerk in Actie en Kerk & Israel onder de titel Holyswitch.nl, waarin Joodse en Palestijnse jongeren elkaar ontmoeten. Als er nu iets is, dat ze niet doen, is het haat zaaien.
Wanneer iemand verhalen van mensen gebruikt in een politieke discussie, om ze zo tot “vijanden van de waarheid” en dus tot “vijanden van ons” te verklaren, zaait die persoon wél haat. Dat noemen wij éénzijdig en moedwillig desinformatie verspreiden. Kerk in Actie wil daar niets mee te maken hebben. Met “Missing Peace” zullen wij om die reden ook niet samenwerken. We zullen hen echter ook niet aanklagen. Wij weigeren gewoon om vijand te zijn. Als Protestantse Kerk zijn wij onopgeefbaar verbonden met het volk Israel en tegelijk vormen wij Eén lichaam van Christus samen met Palestijnse kerken en christenen. Bovendien draagt de Protestantse Kerk diaconale verantwoordelijkheid voor welzijn, vrede en recht voor hen die dat ontberen, ongeacht visie, ras, religie of politieke voorkeur. Bij ons gaat het één niet ten koste van het ander. We werken juist aan het doorbreken en overbruggen van isolement in dit conflict. Vanuit die grondhouding werken we samen met Arab Educational Institute.
Er is geen bondgenoot met wie wij het over alle aspecten, meningen en uitspraken 100 % eens zijn. Ook niet in Israel en Palestina. Soms zijn verschillen onbelangrijk, soms zijn ze aanleiding voor gesprek, soms veroorzaken ze een breuk. Maar dat laatste is met een goede, effectieve en prettige partner als het Arab Educational Institute in de verste verte niet het geval. Kijk op de website wat er met dat geld wordt gedaan. We zijn daar heel open over. En bij vragen geven we daar antwoord op. U bent van harte welkom om er ook geld voor te doneren en zo mee te werken aan een wereld waar mensen elkaar proberen te begrijpen in plaats van onderuit te halen. Een wereld waarin volop plaats wordt gemaakt voor Joden én Palestijnen.
Mocht u in direct contact staan met de heer Visser, laat hem deze mail dan vooral lezen.

Dit voor nu. Met vriendelijke groet, vrede!
Feije Duim
Kerk in Actie Middle East Program

Geachte heer Duim,

Sorry hoor, maar die “onopgeefbare verbondenheid met Israël” uit de Kerkorde wordt steeds meer een loze kreet wanneer die onmiddellijk gekoppeld wordt aan een politieke stellingname die de “bezetting” door Israël veroordeelt. Die “onopgeefbare verbondenheid” is namelijk onvoorwaardelijk, vanwege de beloften van God. Deze theologische stellingname heeft niets te maken met de politieke constellatie van een bepaald moment.
Dat veel Palestijnse Arabieren economische problemen hebben, wordt overigens niet veroorzaakt door de “bezetting” door Israël, maar door het wanbeleid van de Palestijnse Autoriteit. Heel de wereld pompt geld in hun bodemloze put. Er is dan ook sprake van een flinke economische groei in de betwiste gebieden, maar net als in de meeste landen zijn de middelen nogal oneerlijk verdeeld.
Het is mij overigens niet duidelijk waarom namens de Kerk wel geld gegeven moet worden aan projecten voor arme Palestijnen, maar niet voor de vele noodlijdende Israëli’s. Ik geef mijn geld dan ook liever aan projecten van Christenen voor Israël dan aan Kerkinactie. Maar waarschijnlijk vindt u nu dat ook ik aan het ‘haatzaaien’ ben.

Gegroet,
Bas Urgert

Meer bewijs dat Gaza niet verhongert

Uitgebreide analyse van de situatie in Gaza toont dat grondgebied goed voorzien is en geen gevangenis is, schrijven bezoekende journalisten eenstemmig.
De internationale gemeenschap blijft vasthouden aan het idee dat de Gazastrook een land van ellende is, waar hongersnood bijna elk gezin in zijn greep heeft. Vergelijkingen met de concentratiekampen in de Tweede Wereldoorlog zijn populair.
Maar een van de gevolgen van de recente mislukte "humanitaire hulpvloot" naar de Gazastrook is, dat steeds meer journalisten en onderzoekers naar de situatie in Gaza kijken en ontdekken dat het niet echt overeenkomt met wat er over wordt geschreven.

We hebben vorige maand al geschrenen over de manier waarop correspondent Tom Gross van de National Post (Canada) in Gaza gastronomische restaurants en een zwembad met olympische afmetingen ontdekte. Luitenant-kolonel (bd) Jonathan D. Halevi van het Institute for Contemporary Affairs in Jeruzalem heeft een uitgebreid verslag opgesteld over de situatie in Gaza, waarin een aantal citaten uit de algemene en de Arabische pers die erkennen dat Gaza niet verhongert, en is niet slechter af dan waar dan ook in het Midden-Oosten.

Janine Zacharia schreeft in haar verslag in de Washington Post van 3 juni: "Als je de belangrijkste verkeersader van Gaza stad - Salah al-Din Street - uitloopt, zie je levensmiddlenwinkels, van muur-tot-muur gevuld met alles, van verse Israëlische yoghurt en hummus, Cocoa Puffs (cerials), gesmokkeld vanuit Egypte. Apotheken zijn goed voorzien, zoals typische Amerikaanseapotheek".
Eerder in het jaar had het de Palestijnse persbureau Ma'an, gevestigd in Bethlehem, gemeld dat "de markten in Gaza verzadigd zijn met goederen".
Om dit duidelijk te maken nam Halevi een lijst op van de Israëlische coördinator van Overheidsactiviteiten in de Gebieden, met wat Israël naar Gaza heeft gestuurd in 2009 (in aanvulling op hetgeen werd gesmokkeld of in de particuliere sector het land binnenkwam):

Gezondheidszorg: 4.883 ton medische apparatuur en medicijnen kwam Gaza dat jaar binnen, in overleg met de Palestijnse Autoriteit en de internationale agentschappen;
Elektriciteit: Israël bleef elektriciteit aan Gaza leveren vanuit de elektriciteitscentrale in Ashkelon. Daarnaast zijn 41 vrachtwagenladingen overgedragen met materiaal voor het onderhoud van de elektrische installaties in Gaza. Tussen april en oktober 2009 heeft Siemens onderhoudswerkzaamheden verricht aan het elektrische netwerk in Gaza, waaraan meer dan 100 miljoen liter diesel werd geleverd voor de bedrijfsvoering.
Communicatie: 45 vrachtwagenladingen met communicatie-apparatuur gingen naar Gaza op verzoek van de Palestijnse Autoriteit.
Water en riolering: 95 vrachtwagenladingen met apparatuur voor water en riolering, alsmede 3720 ton chloor voor waterzuivering, werden in 2009 overgedragen.
De private-sector: 77 procent van de inhoud van vrachtwagens die in 2009 naar Gaza gingen, was voor de particuliere sector. 257 Palestijnse zakenlieden verlieten Gaza en gingen naar Israël, de Westelijke Jordaanoever en het buitenland. 10.871 stuks vee werden overgebracht naar Gaza, voornamelijk voor de Ramadan en Eid al-Adha feestdagen. Ter voorbereiding voor de winter, was 3.607 ton glas voor ramen overgebracht naar Gaza.
Geld: Meer dan 1,1 miljard NIS (ongeveer 300 miljoen dollar) werd in 2009 overgedragen naar de Gazastrook om salarissen te betalen en de activiteiten van internationale organisaties. Daarnaast werd voor 40 miljoen NIS (ongeveer 10 miljoen dollar) aan versleten bankbiljetten vervangen.
Humanitaire hulp: 141.390 ton humanitaire hulp werd overgedragen door de internationale gemeenschap via Israël, waaronder 115.043 ton voedsel en 2.990 ton geneesmiddelen en medische apparatuur.
UNRWA: 3.282.000 liter benzine en diesel werden overgebracht voor gebruik door de UNRWA. Bovendien werd speciale apparatuur voor de zomerkampen, inclusief zwembaden, ijsmachines, muziekinstrumenten, apparatuur voor sport overgedragen aan de UNRWA.
Export van landbouwproducten: De export van bloemen en aardbeien werd goedgekeurd als onderdeel van een gezamenlijk project met de regering van Nederland. Sinds het begin van het project werden meer dan 7 miljoen bloemen en 54 ton aardbeien uitgevoerd.
Israël handhaaft inderdaad een blokkade van de Gazastrook, om zijn Hamasleiders die goederen te ontzeggen die gebruikt zouden kunnen worden bij de vervaardiging van oorlogswapens. Maar Israël beperkt niet de invoer van andere goederen, en laat in feite dagelijks het vervoer van grote hoeveelheden humanitaire hulp toe - goederen die de inwoners van Gaza vrij zouden ontvangen, tenminste, als Hamas zou stoppen met stelen.

Halevi reageerde ook op de bewering, dat zelfs als de Israëlische blokkade geen hongersnood veroorzaakt, deze in wezen een goed voorziene gevangenis heeft geschapen voor 1,5 miljoen Palestijnen. Halevi merkte op, dat de grensovergangen van Gaza niet gesloten zijn, noch ooit gesloten zijn geweest, voor het vertrek of de binnenkomst van de lokale Palestijnen. Natuurlijk is, omdat er een andere natie aan de andere kant van die grensovergangen is, coördinatie met de autoriteiten vereist, maar dat is niet anders dan een burger die een visum aanvraagt om een naburige staat te bezoeken.
In de afgelopen vijf jaar keurden Israël en Egypte 98 procent goed van de verzoeken om een vergunning om de grens van Gaza over te steken. In 2009 verlieten 10.544 Palestijnen Gaza voor medische behandeling in Israël, 147 studenten gingen naar het buitenland voor studie, 374 christenen verlieten Gaza om Kerstfeest te vieren in Israël en Bethlehem, en in de Gazastrook wonende leden van het Palestijnse voetbalteam verlieten regelmatig de kuststrook om deel te nemen aan wedstrijden met buitenlandse teams. De weinige afwijzingen zijnechter de enige zaken die media-aandacht krijgen.

bron: Israel today; Messiaans-Joods nieuwsagentschap in Jeruzalem