PKN, verbreek banden met Sabeel!

(Bron: Reformatorisch Dagblad)

Kerk in Actie moet de banden met Sabeel verbreken, stellen G. Hette Abma en Gerrit Jan Loor in een open brief namens werkgroep 'Vanuit Jeruzalem' aan het moderamen van de synode van de Protestantse Kerk in Nederland.

Geachte leden van het moderamen,

Is er dan niets meer heilig? Deze vraag dringt zich aan ons op, wanneer wij vernemen hoe op initiatief van de Vrienden van Sabeel al een aantal jaren ”meditatieve wandeltochten” worden gehouden in het kader van de veertigdagentijd, waar we ons ook nu in bevinden. De aandacht wordt daarbij niet gericht op het lijden van Jezus Christus, maar op het lijden der Palestijnen. In het begeleidend boekje ”Kruisweg van de Palestijnse christenen. Een liturgische reis langs de Palestijnse Via Dolorosa” richten de schrijvers de aandacht niet op de veertien momenten van het lijden en sterven van Christus, maar de staties worden ingevuld met de ”nakba” (”de ramp”) in 1948 (zo wordt de oprichting van de staat Israël door de Palestijnen gezien), de vluchtelingen, de bezetting van 1967, de nederzettingen, checkpoints, de muur enzovoort.
Wie de beschrijving van de liturgische reis bestudeert, merkt hoe er nu een variant van de verwerpelijke vervangingstheologie (de kerk is in de plaats van Israël gekomen) lijkt te ontstaan: de Palestijnen zijn in de plaats van Christus gekomen. Zo worden we op Goede Vrijdag niet zozeer opgewekt om het sterven van Christus op Golgotha te gedenken, als wel stil te staan bij de ellende ten gevolge van de muur. „Jezus stierf aan het kruis, omringd door de overweldigende kracht van degenen die hem gevangen hadden genomen, ogenschijnlijk verlaten door God. Evenzo overweldigt de bouw van de muur de Palestijnen in de Westoever, en het creëert een gevoel van verstoten en verlaten te zijn door de internationale gemeenschap”, zo lezen we in handreiking voor de alternatieve Via Dolorosa.
Met de suggestie om deze tocht uit te laten lopen op een soort viering van „Schrift en tafel” wil men het gewicht nog verhogen. Bij terugkomst kunnen de deelnemers stokbrood in Palestijnse olijfolie dopen en ook is het mogelijk za’atar (hysop!) te laten rondgaan. Je zou het niet willen geloven, maar het staat zwart op wit beschreven.
Zoals vroeger de Joden werden beschuldigd van de kruisiging, horen we nu de beschuldiging dat zij de exclusieve oorzaak zijn van het leed van de Palestijnen. Is het niet ergerniswekkend –nog afgezien van de vraag of er zo niet tekort wordt gedaan aan de uniciteit van het lijden van Hem Die bereid was te sterven tot verzoening van de zonden– dat de schuld van de problematiek eenzijdig bij Israël wordt gelegd? Bovendien is deze monomane aandacht voor het Palestijnse leed een bewijs dat er na een lange traditie van anti-judaïsme thans sprake is van kerkelijk antizionisme. Al decennialang wordt vanuit de Palestijnse wereld een dodelijke terreur tegen Israël uitgeoefend. Stelselmatig verzwijgen de vrienden van Sabeel ook dat de Palestijnse broeders en zusters vooral te lijden hebben onder het falen van hun eigen leiders.

Verbondenheid
Het genoemde boekje is een uitgave van Sabeel, het oecumenisch centrum voor Palestijnse bevrijdingstheologie te Jeruzalem. De Vrienden van Sabeel Nederland droegen zorg voor de vertaling. De publicatie was mogelijk door het samenwerkingsverband van Kerk in Actie met Sabeel. Achter deze schijnbaar onopgeefbare verbondenheid van het centrum voor bevrijdingstheologie met de diaconale organisatie van onze Protestantse Kerk in Nederland zouden wij graag een definitieve punt gezet zien, omdat nu de grens van het toelaatbare is overschreden.
Is het moderamen zich bewust dat er op deze manier wind wordt gezaaid en straks storm geoogst? Wanneer er bij de verantwoordelijke personen van Kerk in Actie bezwaar wordt ingediend krijgen trouwe kerkleden nul op het rekest. Men dendert zonder rekening te houden met anderen door op het zelfgekozen spoor. Dan is het toch niet verwonderlijk dat moedeloos gemaakte kerkgangers besloten hebben de collecte voor de diaconie te boycotten? Al klinkt het een beetje cynisch: dit is een koekje van eigen deeg. Door de steun aan Sabeel bevordert de Protestantse Kerk in Nederland immers een organisatie die ertoe oproept een systeem van economische sancties en een boycot tegen Israël in te stellen. Omdat deze campagne bovendien ook de Palestijnen treft, worden wij bevestigd in de mening dat hier antizionisme de hoofdrol speelt.
Wij verzoeken u om als moderamen de synode van onze kerk te laten beslissen dat nu eindelijk Kerk in Actie de opdracht krijgt om de nauwe samenwerking met Sabeel te verbreken. Elke vorm van financiële steun moet stoppen, alsook de kerkelijke medewerking aan de indoctrinerende Sabeelreizen. Laat er gezocht worden naar politiek minder beladen projecten om het contact met Palestijnse christenen te onderhouden. Bovendien is het dringend noodzakelijk dat de synode op concrete wijze invulling geeft aan de verbondenheid met het volk Israël.

Graag zien wij uw reactie tegemoet.

De auteurs zijn respectievelijk voorzitter en secretaris van werkgroep Vanuit Jeruzalem.

Lokale christenen: "Neem Christ at the Checkpoint conferentie niet serieus."

Bron: Israel Today

De Christ at the Checkpoint conferentie (CatC) die nu in Bethlehem plaatsvindt, wil zich doen kennen als een ‘authentieke’ spreekbuis van lokale christenen. Dat kan waar zijn, maar het is zeker niet de exclusieve spreekbuis van de lokale christenen.
Het nu volgende is een reactie op de conferentie door Shadi Khalloul, voorzitter van de Aramese Christelijke Vereniging in Israël, woordvoerder van het christelijke IDF-forum en een vertegenwoordiger van de Arabisch-sprekende christenen die ervoor gekozen hebben Israël te omarmen, in plaats van ertegen te strijden.

Een groeiend aantal Israëlische christenen sprak zich onlangs voor verdere integratie in de Israëlische-Joodse samenleving uit. Tegelijkertijd vragen velen van ons lokale christenen om niet meer gebruikt te worden als pionnen in de Palestijnse zaak of bij andere Arabische pogingen om Israël als een democratische Joodse staat te vernietigen.
Net als de meerderheid van de Israëlische christenen vind ik dat vele kerkleiders de christelijke boodschap verraden en de rechten van mede-christenen in het Heilige Land negeren omwille van islamitische propaganda die op ons land, Israël, is gericht.
Het maakt me misselijk om christelijke leiders te zien deelnemen aan anti-Israëlische politieke conferenties zoals deze. Ik schaam me voor de dubbelhartigheid van deze leiders. Deze christenen genieten in Israël van alle rechten en vrijheden, zelfs van de vrijheid om de staat in het openbaar zonder angst te belasteren. Zij en hun families zouden daarentegen een snelle dood tegemoet gaan als zij de Palestijnse Autoriteit openlijk zouden bekritiseren.
Onze situatie in Israël is beter dan bij enig andere christelijke gemeenschap in het hele Midden-Oosten. Zoals we de laatste tijd gezien hebben, migreren veel christenen binnen het Midden-Oosten en worden vele anderen met geweld tot de islam gedwongen.
Wat ons als Israëlische christenen zorgen baart is dat mede-christenen Arabieren angstig blijven benaderen en zich voegen bij diegenen die onze eigen mensen regelmatig misbruiken en vermoorden om Israël valselijk te beschuldigen, het enige land in de regio waar christenen daadwerkelijk worden beschermd.
Israël blijft het eeuwige thuisland en de veilige haven van Joden en ook van zijn christelijke, Druzen en zelfs Arabische minderheden. De wereld moet deze feiten kennen en begrijpen: dat de mensen die deze conferentie op cynische wijze organiseren, niet de ware christelijke stem in deze regio of elders in de wereld vertegenwoordigen.
We verlangen allemaal naar vrede in het Heilige Land, maar niet naar een vrede op basis van leugens die alleen maar kan leiden tot problemen voor de lokale christenen.

Jesaja 54

1 Jubel, onvruchtbare vrouw,
jij die nooit een kind hebt gebaard;
breek uit in gejuich en gejubel,
jij die geen weeën hebt gekend.
Want – zegt de HEER –,
de kinderen van deze verstoten vrouw
zullen talrijker zijn dan die van de gehuwde.
2 Vergroot de plaats voor je tent,
span het tentdoek wijder uit,
zonder enige terughoudendheid.
Verleng de touwen,
zet de tentpinnen vast.
3 Naar alle kanten zul je je uitbreiden,
je nageslacht zal de vreemde volken verdrijven
en de verlaten steden bevolken.
4 Wees niet bang: je zult niet worden beschaamd;
wees niet bedrukt: je zult niet worden vernederd.
Je zult de schande van je jeugd vergeten,
je de smaad van je weduwschap niet meer herinneren.
5 Want je maker neemt je tot vrouw,
HEER van de hemelse machten is zijn naam.
De Heilige van Israël zal je bevrijder zijn,
men noemt hem God van de hele aarde.

6 Je was een verlaten, wanhopige vrouw
toen de HEER je terugriep.
Kan iemand de vrouw van zijn jeugd verstoten? – zegt je God.
7 Ik heb je slechts een ogenblik verlaten,
maar met open armen zal ik je weer ontvangen.
8 Ik verborg mijn gezicht voor je
in laaiende toorn, één ogenblik lang,
maar ik zal me weer over je ontfermen
met eeuwigdurende liefde,
zegt de HEER, die je vrijkoopt.
9 Dit is voor mij als bij de vloed van Noach:
zoals ik heb gezworen dat het water van Noach
nooit meer de aarde zou overspoelen,
zo zweer ik dat mijn toorn jou niet meer treft
en dat ik je nooit meer bedreig.
10 Al zouden de bergen wijken
en de heuvels wankelen,
mijn liefde zal nooit meer van jou wijken
en mijn vredesverbond is onwankelbaar
– zegt de HEER, die zich over je ontfermt.

11 Ongelukkige, zo opgejaagd en ongetroost.
Met fijne leem zal ik je stenen inleggen,
op saffier zal ik je grondvesten.
12 Ik maak je torens van robijn,
je poorten van beril,
je muren van kostbare edelstenen.
13 Al je kinderen worden onderricht door de HEER,
rust en vrede zal hun ten deel vallen;
14 gerechtigheid zal je fundament zijn.
Je zult niets meer te vrezen hebben:
onderdrukking zal je niet bereiken,
voor terreur blijf je gevrijwaard.
15 Word je toch aangevallen, het komt niet van mij.
Valt iemand je aan? Het wordt zijn eigen val.
16 Ik heb de smid geschapen,
die het gloeiende vuur aanblaast
om gereedschap te vervaardigen voor een zeker doel;
zo heb ik ook de vernietiger geschapen,
die verderf wil zaaien.
17 Maar elk wapen dat tegen jou wordt gesmeed
zal machteloos zijn,
en ieder die jou in een geding belastert
zal zelf veroordeeld worden.
Dit is het deel dat de dienaren van de HEER toekomt,
dit is het recht dat ik hun toeken – spreekt de HEER.

"Jezus' kruisiging was niets vergeleken bij…"

(bron: http://www.bijbelaantekeningen.nl/blog/2014/03/09/jezus-kruisiging-was-niets-vergeleken-bij/)

Ik voel al de gefrustreerde kriebelingen van de vele lezers bij deze titel. Toch is er een een boekje, uitgegeven door Kerk in Actie en Sabeel, waarvan als je de inhoud leest dit gevoel krijgt. De titel “De kruisweg van de Palestijnse christenen” geeft al aan om welke groep het zou gaan die een nog groter lijden kennen. De allereerste zin in de inleiding “Het beeld van de lijdende Christus is de unieke sleutel tot het christelijk geloof. De God die de lichamelijke en psychologische pijn van onderdrukking, mishandeling en moord ervoer en overwon is een bron van veel hoop en kracht voor allen die vandaag de dag lijden.” Klinkt heel mooi, maar is een absolute leugen, het lijden en sterven van Jezus Christus is namelijk niet “een bron van veel hoop en kracht voor allen die vandaag de dag lijden”, Christus stierf als enige perfecte en niet zondige persoon voor ons en daarmee gaf hij ons de mogelijkheid om weer zondeloos voor God te staan. Niet dat wij kunnen zeggen dat we zondeloos zijn, maar omdat we mogen zeggen dat God’s Zoon Jezus onze immense schuld op zich heeft genomen en dat we daarom zondeloos voor God mogen staan.

Door aan dit sterven en niet te vergeten de opstanding van Jezus een andere wending te geven, komen we ook al vele eeuwen geleden al tegen toen de mens nog zondeloos was. Adam en Eva leefden in het paradijs en mochten overal van eten op één uitzondering na “Maar van den boom der kennis des goeds en des kwaads, daarvan zult gij niet eten; want ten dage, als gij daarvan eet, zult gij den dood sterven.” (Gen. 2:17) Toen Eva de slang tegenkwam en met deze in discussie raakte zien we dat de slang dit gebod van God ietsjes veranderd “Gijlieden zult den dood niet sterven; Maar God weet, dat, ten dage als gij daarvan eet, zo zullen uw ogen geopend worden, en gij zult als God wezen, kennende het goed en het kwaad.” (Gen. 3:4-5) Door de gevolgen van deze kleine woordverandering zitten we tot heden in de problemen, maar er was hoop want God had ons mensen niet vergeten en wist dat we niet te redden waren en om die reden stuurde Hij Zijn Zoon naar de aarde om op een bijzondere manier ons te redden. De slang heeft dit aangezien en weet dat hij daarmee de grote verliezer is en gebruikt nu weer zijn oude truc om de mens zand in de ogen te strooien door deze redding van Jezus te verdraaien. De aandacht moet ergens anders op worden gevestigd en een groep Arabieren die zich sinds 1967 Palestijnen noemen zijn een geschikt onderwerp voor zijn leugenachtige beweegredenen. Naast dit heeft hij ervoor gezorgd dat, al enige decennia lang, de Bijbelse boodschap in de kerken werd vervangen door een humanistische boodschap.

Hierdoor is het geloof bij veel mensen vervangen door een religie die nog maar losjes op de Bijbel is gebaseerd. We zien dat bij groeperingen binnen de PKN, zoals Sabeel en Kerk in Actie, de Joodse identiteit van Christus ter discussie wordt gesteld en tegelijkertijd dat christenen die zich in dit kader nog op de Bijbel baseren als ‘fundamentalistisch en zionistische christenen’ worden afgeschilderd. Met dit boekwerkje gaan ze weer een stap verder met het maken van hun eigen religie door het al dan niet reële lijden van deze groep Arabieren in de plaats te zetten van het lijden van Christus. Het is dan ook niet vreemd om te lezen dat de “Goede Vrijdag”, die onze redding betekende, wordt beschreven als de “Ongelukkige Vrijdag” want dat was het voor satan.

Ik hoop dan ook dat de lezers zich niet laten verleiden door dit soort on-Bijbelse theologieën en zich baseren op Gods Woord en daar zoeken naar waarom Jezus lijden met niets anders vergeleken kan worden.

Christ at the Checkpoint conferentie gevaarlijk

Het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken (MFA) heeft in een last-minute verklaring voorgesteld, dat christenen wegblijven van de Christ at the Checkpoint (CatC) conferentie, die maandag in de Palestijnse stad Bethlehem begint.
De verklaring, die kwam als reactie op een onderzoek van Israel Today, ziet in de CatC conferentie een ernstige bedreiging voor de Israëlische veiligheid op lange termijn.
In een persoonlijke gesprek met Israel Today zei een ambtenaar van het ministerie dat 'we de conferentie maar al te goed kennen', en legde uit dat de conferentie voor de Israëlische regering 'bijzonder problematisch is, omdat deze is opgezet voor de evangelische christelijke leiders - een uiterst belangrijke doelgroep voor ons'.

De officiële toegezonden verklaring luidt als volgt:
'De poging om religieuze motieven te gebruiken om politieke propaganda te mobiliseren en de gevoelens van de gelovigen op te ruien door het manipuleren van religie en politiek, is een onaanvaardbare en schandelijke daad. Het gebruik van religie met als doel opruiing ten dienste van politieke belangen besmeurt de persoon die dit doet met onuitwisbare schande'.

'Het gebruik van religie voor ophitsing'
In dit advies zonder precedent heeft de Israëlische regering de dramatische stap genomen om christenen te waarschuwen dat een conferentie van evangelische christenen 'religie gebruikt om hiermee op te hitsen'.
De Israëlische regering gaf de waarschuwing uit toen duidelijk werd dat Palestijnse evangelischen bij de CatC conferentie christelijke leerstellingen misbruiken om anti-Israëlische uitbarstingen op te roepen. Regeringsfunctionarissen vrezen dat de 'Geef Israël de schuld' propaganda, afkomstig van evenementen zoals CatC, zelfs onbedoeld, uiteindelijk dient tot het aanmoedigen tot geweld en het aanwakkeren van nog meer radicale islamitische terreur.
De Israëlische regering heeft geconstateerd, dat het afbeelden van Christus lijdend bij een Bethlehemse controlepost onder schietgrage Joden met zware laarzen, precies het soort door religie gevoede beeldvorming is dat in de afgelopen jaren tot de ergste vorm van christelijk antisemitisme heeft geleid.

'Besmeurt die persoon met onuitwisbare schande'
Wanneer de Israëlische regering een officiële waarschuwing moet uitgeven betreffende een groep evangelische christenen, waarin staat dat zij 'besmeurd zijn met onuitwisbare schande', dan is dat serieus. De Israëlische regering heeft duidelijk gemaakt, dat personen die aan dit soort religieuze manipulatie tot ophitsing deelnemen, gekenmerkt zijn, figuurlijk en als doel van verdere actie van de zijde van de autoriteiten in Jeruzalem.
'We hebben ons al gericht op specifieke deelnemers aan de conferentie, evenals op leiders van groepen die aan de conferentie zullen deelnemen, in een gecoördineerde actie om hen onze kant van het verhaal duidelijk te maken', vertelde de MFA aan Israel Today.
Bovendien heeft de regering aangegeven, van mening te zijn dat bepaalde personen, die bij CatC betrokken zijn, de ​​reputatie hebben, betrokken te zijn bij kwaadwillige handelingen tegen de Staat. Zo werd onlangs onthuld dat sommige leidende figuren bij CatC zeer nauwe banden hebben met de boycot, desinvestering en sancties (BDS) beweging, die streeft naar het delegitimeren en uiteindelijk geheel ondermijnen van de Joodse Staat. (Zie de Bethlehem Call (Kairos document), waarvan een van de CATC organisatoren een van de auteurs was, en dat is gekoppeld aan de website van de conferentie).

Evangelischen vriend of vijand?
Dat Jeruzalem zich zo bewust is van CatC en zich er zorgen over maakt zou evangelische christenen over de gehele wereld moeten bemoedigen. De Israëlische regering vindt hen een 'uiterst belangrijke doelgroep', en het doel van de conferentie is duidelijk om een wig te drijven tussen christenen en de Staat Israël. Christenen van over de gehele wereld moeten gehoor blijven geven aan de oproep van de regering om zich te distantiëren van de gevaarlijke en politiek gemotiveerde propaganda van de Christ at the Checkpoint conferentie.

David Lazarus in 'Israel Today'

De Boog, de Pijl en het Zwaard

Meditatie van Ds. Henk Poot

De Boog, de Pijl en het Zwaard Zacharia 9:13

Mensen lezen de Bijbel op een verschillende manier. Daarmee vertel ik niets nieuws.
Zo gaat het ook met het verstaan van de profetieën. Sommigen zien ze als gedachtespinsels van mensen. Er komt geen God aan te pas. De Bijbel is nu eenmaal niet Gods openbaring maar een weerslag van hoe mensen hun geloof in God beleefd hebben. Onze tekst heeft Zacharia dan ook zelf bedacht. En ‘wij’ denken in onze tijd anders. De woorden van de profeet zouden in onze tijd ook niet bepaald politiek correct klinken in het conflict tussen de Arabieren en Israël.
Een andere manier van lezen is zeggen dat alle profetieën in Jezus vervuld zijn. Het Oude Testament is daarmee verouderd en een lege huls geworden. Hoe Jezus bovenstaande tekst van Zacharia vervuld heeft zou ik werkelijk niet weten, maar dat lijkt er niet zoveel toe te doen blijkbaar.
Weer een andere manier is wat Zacharia gezegd heeft helemaal letterlijk te nemen en te geloven dat wat hij gesproken heeft ook echt gebeuren zal, maar daarna je schouders op te halen. Want wie weet wanneer het gebeuren zal? ‘Je moet uiterst voorzichtig zijn om de Bijbel en de staat Israël met elkaar te verbinden’, wordt er gezegd. Het klinkt wijs en sympathiek en je houdt alle tegenstanders min of meer tevreden, maar het doet me altijd denken aan het verwijt van Debora aan het adres van de stam Ruben: ‘De overleggingen van Ruben waren velen!’, en nadat de oorlog uitgevochten was en de rest van de stammen met Barak naar huis waren gegaan, waren ze er bij Ruben nog steeds niet uit of ze wel mee zouden doen (Ri.5:16).
De Joodse manier is om te geloven dat de woorden van de profeten over het herstel van Israël in de tijd van de Messias vervuld zullen worden. En ik denk daar net zo over! Ik zou zeggen: Kijk eens om je heen! Waar draait het om? Om Juda en Efraïm (Samaria) en om Sion, de oude stad van Jeruzalem. Zij vormen de inzet van de confrontatie van de volken met Israël dat is teruggekeerd. Zacharia zegt: Juda is de boog, Efraïm is de pijl en Sion is Mijn zwaard!
Als de geluiden die hoorbaar worden uit het huidige vredesproces waar zijn, moet Jeruzalem een stad worden onder beheer van de Verenigde Naties. Dat is toch precies wat Zacharia voorziet. Op last van God gebeurt het zelfs dat de naties van de wereld hun handen uitsteken naar Sion (Zach.12:1).
Ik geloof trouwens dat er een vorst van de duisternis is, die de plannen van God met deze wereld wil frustreren en verijdelen. Hij is de kwade genius die achter de coulissen van het wereldgebeuren de wereld die van God los is, inspireert en verleidt. Hij weet wat er gaat gebeuren, Hij weet dat de vorst van Israël hem verslagen heeft op Golgotha, maar hij geeft niet op. Nu Israël terugkeert naar het beloofde land, nu God terugkeert naar Sion om Zijn erfdeel in bezit te nemen, nu de buren van Israël in chaos zijn (lees Zacharia 2), probeert Satan de boog, de pijl en het zwaard waarmee God aan het einde verschijnt, God uit Zijn handen te grissen.
De Here weet dat: In Psalm 83 zegt Hij: 'Het gaat niet om jullie, mijn volk. Het is ze om Mijn woningen te doen.'

Hoe het zal gaan? We leven midden in de vervulling van de profetieën. Sommige mensen in mijn kerk zullen beweren dat ik met mijn geloof zo uit de Middeleeuwen ben weggelopen, maar niets is minder waar. Met dit geloof staan wij in de laatste fase van de heilsgeschiedenis. En de vraag die naar ons toekomt is: Waar sta je?
Gaan we staan in het kamp van kerkmensen die zeggen dat de profeten mensenwerk zijn? Dat Israël al lang niet meer Gods volk is als ze dat ooit was, die uitkramen dat de Bijbel niets met het land te maken heeft? Gaan we in het stille koor staan van al die mensen die wel de woorden van God voor zich hebben en beamen, maar hun mond houden omdat ze werkelijk niet weten hoe laat het is? Of staan we tussen Judea, Samaria en Sion? Misschien dat sommige mensen zeggen: ‘Maar wat kan ik dan doen?’ Uw steun, uw giften, uw bezoeken geven zoveel morele steun aan de bewoners van het hart van Israël, meer dan u beseft. Ze zijn zalvende olie tussen het gif van boycots en de leugenindustrie. Maar het laat ook de Hemel zien dat u op het einde als volgeling van Jezus, de Zoon van de Gezegende, de tijden begrepen hebt en uw verantwoordelijkheid gezien en genomen hebt.