skip to main |
skip to sidebar
Israëli's vragen zich af wat de toenemende onrust in het Midden-Oosten beduidt, en velen zoeken het antwoord in de "eindtijd" profetie. Niet alleen Christenen verwachten de komst van de Messias in deze tijden.
Met termen, die een afspiegeling lijken van debatten over "eindtijdprofetieën" in de Christelijke wereld, vragen steeds meer Israëli's zich af waartoe de groeiende onrust in het Midden-Oosten uiteindelijk leidt.
Een aantal prominente rabbijnen hebben hun interpretaties van wat er gaande is bekend gemaakt, en een toevallige waarnemer zou kunnen denken dat hun opmerkingen afkomstig zijn van een evangelische Christen.
"Er komen mensen bij me die zeggen dat het 'Gog en Magog' is. We kunnen het niet weten. Maar waarschijnlijk laat elke onrust die God schept, zien dat de Messias komt", schreef Rabbi Chaim Kanievsky op de Israëlische religieuze website Haredim.
Rabbi Yehuda Michel Lefkowitz erkende dat de huidige gebeurtenissen tekenen van de tijden zijn, en dat de Messias waarschijnlijk binnenkort komt, maar stelde ook dat de regionale onrust Gods manier is om de trotse leiders van Israël en het Westen nederig te maken. "God gaat en vernedert (die gevoelens van) zondige trots", schreef Lefkowitz. Hij legde uit dat God eerst met Israël handelde, door de recente brand in het Karmelwoud. "We hadden hier deze kleine brand hier, en een staat die dacht dat hij groot en sterk is had plotseling hulp nodig uit de gehele wereld. Niet een oorlog, niet iets bijzonders, gewoon een kleine brand."
Maar Israël en zijn bondgenoten verstaan de boodschap niet, gesuggereerde Lefkowitz. "Terwijl ze altijd dachten dat ze slim zijn, en alles zien en begrijpen wat ze moeten doen en hoe, kwam God en bracht de volken in beroering, en hier zijn ze, weer bang omdat ze zulke grote dingen niet konden voorspellen", verklaarde de rabbi.
"God lacht om hen en wacht om te zien wanneer ze het zullen begrijpen en wijzer worden", schreef Lefkowitz, als duidelijke verwijzing naar Psalm 2: "Waarom woelen de volken en zinnen de natiën op ijdelheid? Die in de hemel zetelt, lacht; de Here spot met hen" (Psalm 2:1, 4).
De ultra-orthodoxe gemeenschap van Israël is een kleine minderheid. Maar omdat het zo'n klein land is, veroorzaken de onlusten rondom dat nagenoeg alle Israëli's zich een beetje zorgen maken over de toekomst. Daarom publiceren de grootste dagbladen van het land de uitleg van de rabbijnen uitleg van de gebeurtenissen en maken deze wijd en zijd bekend.
Aan de oproep van de Koptische paus Shenouda III aan Koptische christenen om zich afzijdig te houden van de demonstraties maar in plaats daarvan samen te komen en te bidden voor het land, wordt weinig gehoor gegeven. Christenen in Egypte hopen dat de volksopstand tot meer vrijheid voor hen zal leiden, zei een kerkleider tegen Open Doors. Hij heeft geregeld contact met leden uit zijn gemeente die de straat op zijn gegaan: "Als christenen maken wij net zo goed deel uit van de Egyptische gemeenschap. We kunnen niet doen alsof het ons niets kan schelen, we zitten hier ook gewoon midden in."
Waar zal de volksopstand in Egypte toe leiden? Ziet de Moslim Broederschap zijn kans schoon en moeten we vrezen voor een islamistische staat, een tweede Iran? Welke gevolgen zal het voor Israël hebben als geestverwanten van Hamas in Egypte grote invloed krijgen?
Wat kunnen we opmaken uit Jesaja 19?
Het Egypte dat in Jesaja 19 Gods volk genoemd wordt, wie zijn dat? Niet de Arabische verdrukkers, die later gekomen zijn; veeleer de oorspronkelijke Egyptenaren, de Kopten, misschien aangevuld met een kleine groep bekeerde moslim-arabieren. Er staat duidelijk bij dat ze God zullen aanroepen in hun verdrukking (vers 20). Hetzelfde geldt voor de Assyriërs (Syrië, Irak), ook die zijn namelijk christen en ook die worden onderdrukt door Arabische moslims. God zal aan de Kopten en Assyriërs duidelijk maken dat Israël hun bondgenoot is en niet de Arabische moslims; zij zullen zich met Israël verzoenen.
Wat gebeurt er toch allemaal in Egypte? Gaat de profetie uit Jesaja 19 in vervulling? Het is denk ik nog te vroeg om dat te kunnen beoordelen. Zo ja, dan staat de mensen daar nog wat te wachten.
1 Profetie over Egypte.
Rijdend op een lichte wolk
spoedt de Eeuwige zich naar Egypte.
De goden van Egypte zullen voor hem beven,
Egyptes hart smelt in zijn binnenste.
2 Ik zal de Egyptenaren tegen elkaar ophitsen:
ze raken onderling in gevecht,
man tegen man, vriend tegen vriend,
stad tegen stad, rijk tegen rijk.
3 Egypte verliest zijn hoofd, raakt buiten zinnen.
Ik zal al zijn plannen verijdelen.
Dan wenden zij zich tot hun goden en bezweerders,
ze raadplegen geesten van doden en waarzeggers.
4 Ik lever Egypte uit aan een harde meester,
meedogenloos zal hij over hen heersen–
spreekt God, de Eeuwige van de hemelse machten.
5 Het water van de zee zal verdampen,
de Nijl loopt leeg en valt droog.
6 De rivierarmen beginnen te stinken,
de stromen van Egypte slinken en drogen op,
riet en biezen verwelken.
7 De rietkraag langs oevers en monding verdort,
het akkerland aan de Nijl droogt uit;
alles verwaait, niets blijft ervan over.
8 De vissers zullen zuchten en steunen;
ieder die in de Nijl zijn haken uitwerpt
of zijn netten uitgooit in het water, kwijnt weg.
9 Wanhoop overvalt de vlasarbeiders,
hekelaars en spinners trekken wit weg.
10 De wevers worden radeloos,
de dagloners verliezen de moed.
11 De vorsten van Soan tonen louter onverstand,
farao’s wijste raadsheren geven dwaze raad.
Hoe kun je tegen de farao zeggen:
‘Een kind van wijzen ben ik,
een kind van de koningen van weleer’?
12 Waar zijn ze dan, jullie wijzen?
Laten zij het jullie bekendmaken,
onthullen wat hij over Egypte besloten heeft,
de Eeuwige van de hemelse machten.
13 De vorsten van Soan zijn verdwaasd,
de vorsten van Memfis laten zich bedriegen.
Zij die Egypte moesten leiden
brachten zijn stammen op een dwaalspoor.
14 De Eeuwige heeft hun geest in verwarring gebracht.
Zo komt Egypte ten val, wat het ook onderneemt,
als een dronkaard die in zijn eigen braaksel valt.
15 Kop of staart, palmtak of riet,
in Egypte brengt niemand nog iets tot stand.
16 Op die dag zullen de Egyptenaren op vrouwen lijken: ze sidderen van angst voor de dreigende hand die de Eeuwige van de hemelse machten tegen hen opheft.
17 Telkens als Juda ter sprake komt, zal Egypte door schrik worden bevangen; wat de Eeuwige van de hemelse machten over Egypte besloten heeft, vervult hen met angst.
18 Op die dag zullen er in Egypte vijf steden zijn waar men de taal van Kanaän spreekt en de Eeuwige van de hemelse machten erkent; één ervan zal ‘Stad van de zon’ genoemd worden.
19 Op die dag zal er midden in Egypte een altaar voor de Eeuwige staan en aan de grens een aan hem gewijde steen,
20 die als teken zullen dienen om de Eeuwige van de hemelse machten aan Egypte te herinneren. Wanneer de Egyptenaren de Eeuwige aanroepen omdat ze onderdrukt worden, zal hij hun een bevrijder sturen, die voor hen opkomt en hen zal bevrijden.
21 Zo zal de Eeuwige zich aan Egypte laten kennen. Op die dag zullen de Egyptenaren de Eeuwige erkennen, hem dienen met vredeoffers en graanoffers, hem geloften doen en die inlossen.
22 De Eeuwige zal hen slaan en hen helen; zij zullen naar hem terugkeren, hij zal hun gebeden verhoren en hen genezen.
23 Op die dag zal er een weg lopen van Egypte naar Assyrië. Dan zullen de Assyriërs naar Egypte komen en de Egyptenaren naar Assyrië, en samen zullen zij de Eeuwige dienen.
24 Op die dag zal Israël zich als derde bij Egypte en Assyrië voegen, tot zegen voor de hele wereld.
25 Want de Eeuwige van de hemelse machten zal hen zegenen met de woorden: ‘Gezegend is Egypte, mijn volk, en Assyrië, werk van mijn handen, en Israël, mijn bezit.’
