10 uur geleden
woensdag 21 september 2011
maandag 19 september 2011
Einde van de godsdienstvrijheid?
Bron: www.habakuk.nu
‘Marianne Thieme werd de held van de dieren. Welk Kamerlid wordt de held van de kinderen?’ Zo reageerde op internet VVD’er en Arabist Verwey op de steun van zijn partij voor het voorstel van Thieme om de onbedwelmde koosjere slacht te verbieden. Hij verheugde zich over de grote stap naar ‘de uiteindelijke ontmanteling van de godsdienstvrijheid’.
Na de aanvaarding van het voorstel door een zeer grote meerderheid in de Tweede Kamer, lijken vele geesten rijp voor het zetten van de door de scribent al gesuggereerde volgende stap: een verbod op de jongensbesnijdenis. Artsenorganisatie KNMG achtte het klimaat in ieder geval rijp om in een opiniestuk in Trouw van 14 september 2011 opnieuw aandacht te vragen voor haar reeds vorig jaar gepubliceerde standpunt dat de niet-therapeutische besnijdenis bij minderjarige jongens zoveel mogelijk moet worden ontmoedigd.
WETTELIJK VERBOD
De artsenorganisatie is van mening dat besnijdenis om andere dan medische redenen niet te rechtvaardigen is. De KNMG noemt als argumenten voor haar standpunt de mogelijke medische complicaties en op de eventuele psychische problemen van de betrokkene als gevolg van de besnijdenis. Ook vindt de KNMG dat de besnijdenis in strijd met de rechten op autonomie en lichamelijke integriteit van het kind. Verder acht men het discriminerend dat jongensbesnijdenis wordt toegelaten, terwijl de vrouwenbesnijdenis verboden is (alsof dat ook medisch gezien vergelijkbaar is). Men noemt de besnijdenis van zuigelingen daarnaast een inperking is van de religieuze vrijheid van het kind.
ERNSTIGE INBREUK
Opnieuw dreigt een ernstige inbreuk op de vrijheid van godsdienst. Dat recht omvat niet alleen de vrijheid om een godsdienstige overtuiging aan te hangen, maar ook de vrijheid om zich overeenkomstig godsdienstige geboden te gedragen. Ook het recht van ouders om hun kinderen groot te brengen in overeenstemming met hun godsdienstige overtuiging, is in het geding. Dit recht is voor velen aanstotelijk, omdat het haaks staat op het hooggeroemde zelfbeschikkingsrecht. Hopelijk vindt Verwey geen weerklank in zijn partij. Afgezien daarvan is er alle reden tot zorg gelet op het maatschappelijk klimaat. De godsdienstvrijheid, ooit het kroonjuweel van de Nederlandse rechtsstaat, is volop in het geding. Weer dreigt de Joodse gemeenschap slachtoffer te worden. Christenen kunnen ervan uitgaan dat de toenemende druk op de godsdienstvrijheid ook hen zal treffen.
Auteur: Dr. Matthijs de Blois, universitair hoofddocent bij de afdeling Rechtstheorie aan de Universiteit Utrecht.
‘Marianne Thieme werd de held van de dieren. Welk Kamerlid wordt de held van de kinderen?’ Zo reageerde op internet VVD’er en Arabist Verwey op de steun van zijn partij voor het voorstel van Thieme om de onbedwelmde koosjere slacht te verbieden. Hij verheugde zich over de grote stap naar ‘de uiteindelijke ontmanteling van de godsdienstvrijheid’.
Na de aanvaarding van het voorstel door een zeer grote meerderheid in de Tweede Kamer, lijken vele geesten rijp voor het zetten van de door de scribent al gesuggereerde volgende stap: een verbod op de jongensbesnijdenis. Artsenorganisatie KNMG achtte het klimaat in ieder geval rijp om in een opiniestuk in Trouw van 14 september 2011 opnieuw aandacht te vragen voor haar reeds vorig jaar gepubliceerde standpunt dat de niet-therapeutische besnijdenis bij minderjarige jongens zoveel mogelijk moet worden ontmoedigd.
WETTELIJK VERBOD
De artsenorganisatie is van mening dat besnijdenis om andere dan medische redenen niet te rechtvaardigen is. De KNMG noemt als argumenten voor haar standpunt de mogelijke medische complicaties en op de eventuele psychische problemen van de betrokkene als gevolg van de besnijdenis. Ook vindt de KNMG dat de besnijdenis in strijd met de rechten op autonomie en lichamelijke integriteit van het kind. Verder acht men het discriminerend dat jongensbesnijdenis wordt toegelaten, terwijl de vrouwenbesnijdenis verboden is (alsof dat ook medisch gezien vergelijkbaar is). Men noemt de besnijdenis van zuigelingen daarnaast een inperking is van de religieuze vrijheid van het kind.
ERNSTIGE INBREUK
Opnieuw dreigt een ernstige inbreuk op de vrijheid van godsdienst. Dat recht omvat niet alleen de vrijheid om een godsdienstige overtuiging aan te hangen, maar ook de vrijheid om zich overeenkomstig godsdienstige geboden te gedragen. Ook het recht van ouders om hun kinderen groot te brengen in overeenstemming met hun godsdienstige overtuiging, is in het geding. Dit recht is voor velen aanstotelijk, omdat het haaks staat op het hooggeroemde zelfbeschikkingsrecht. Hopelijk vindt Verwey geen weerklank in zijn partij. Afgezien daarvan is er alle reden tot zorg gelet op het maatschappelijk klimaat. De godsdienstvrijheid, ooit het kroonjuweel van de Nederlandse rechtsstaat, is volop in het geding. Weer dreigt de Joodse gemeenschap slachtoffer te worden. Christenen kunnen ervan uitgaan dat de toenemende druk op de godsdienstvrijheid ook hen zal treffen.
Auteur: Dr. Matthijs de Blois, universitair hoofddocent bij de afdeling Rechtstheorie aan de Universiteit Utrecht.
donderdag 15 september 2011
De niet zo ‘Vrije’ Universiteit en de anti-Israel campagne
(Bron: www.missingpeace.eu)
door Sharon Shaked en Yochanan Visser
George Canawati is een christelijke Palestijnse journalist uit Bethlehem. Deze week werd hij door de PA gearresteerd nadat hij kritiek had geuit op de nalatige behandeling die Palestijnen krijgen in een door de PA beheerde kliniek in Bethlehem.
Uiteraard zal de arrestatie van Canawati niet besproken worden wanneer vandaag en morgen op de Vrije Universiteit van Amsterdam (VU) het symposium ’Uur van de waarheid’ zal worden gehouden.
Die conferentie richt zich op promotie van het zogenaamde ‘Kairos Dokument’.
Dat document belicht de positie van de Palestijnse christenen op een wijze die op geen enkele wijze recht doet aan de realiteit en de waarheid. De onderdrukking en intimidatie van christenen door moslims en de PA, die vooral in het geval van Bethlehem uitgebreid beschreven is, komt niet in het document voor.
In feite zijn zowel het document als het VU symposium slechts bedoeld om de staat Israël te demoniseren.
Wetenschap
Met wetenschap heeft het Kairos document dan ook niets te maken.
De vraag rijst dus, waarom de VU toestond dat dit symposium – dat in feite haaks staat op de wetenschappelijke doelen van de universiteit – op haar campus wordt gehouden.
Daarnaast zou ook de wijze waarop de organisatie is omgegaan met herhaaldelijke verzoeken om het symposium een meer wetenschappelijke basis te geven – door sprekers uit te nodigen die hadden kunnen bijdragen aan ‘het geheel der kennis’ – voor de VU reden hebben moeten zijn om het evenement te schrappen.
Uiteindelijk bleek uit het verhaal hieronder echter, dat de VU in het geheel niet van plan was om bij te dragen aan het juiste academische karakter van het symposium.
Verschillende sprekers waaronder de directeur van Sabeel Jeruzalem Naim Ateek, die bekend staat om zijn uiterst anti Israël denkbeelden, zijn uitgenodigd om een rede te houden. Daarbij gaat het over onderwerpen zoals ‘de voortdurende Nakba”.
Anderen zijn geïnviteerd om over hun persoonlijke belevenissen te vertellen. Onder hen Daoud Nasser een Palestijnse boer uit de omgeving van Bethlehem.
Leugens
Nasser werd vorig jaar betrapt op het verspreiden van grove leugens over slooporders van enige bouwsels op zijn boerderij nabij Neve Daniel.
Hij beweerde toen dat de Israëlische autoriteiten ‘zomaar’ en ‘plotseling’ opdracht hadden gegeven om deze bouwsels te slopen. Hij zei verder dat Israel dit deed om zijn geest te breken en dat hij vastbesloten was dit kwaad te bestrijden. Nasser vroeg daarop om donaties aan zijn buitenlandse sponsors.
Later gaf Nasser toe dat hij had gelogen en dat de order om de illegale bouwsels af te breken vijf jaar daarvoor, en na rechtbankprocedures, was afgegeven.
Nasser is zeker niet armlastig en heeft permanent gratis personeel op zijn boerderij, waar Europese vrijwilligers het werk doen.
Ethos VU
Van verschillende kanten is geprobeerd om de organisatie te bewegen om het symposium open te stellen voor andere gezichtspunten opdat het wetenschappelijke ethos van de universiteit niet zou worden beschadigd.
Zo is er bijvoorbeeld aan de organisatie voorgesteld om iemand te laten spreken die de andere kant van het Palestijns Israëlische conflict zou kunnen belichten, en die meer over de positie van de Christenen in het Midden-Oosten zou kunnen vertellen. Dit werd echter geweigerd.
Na deze weigering is er aan de Vrije Universiteit toestemming gevraagd voor het plaatsen van een kraampje met alternatieve informatie, bij het universiteitsgebouw waar het symposium zal plaatsvinden.
Na een lange bedenktijd werd ook dit verzoek geweigerd.
Deze weigering betekende in feite een breuk met het beleid van de universiteit.
In een brief aan dominee Gerbrig Arends, die het verzoek indiende, gaf de VU als excuus dat de organisatie die het symposium leidt (en niet de universiteit zelf) denkt dat religieuze ideeën over het Palestijns Israëlische conflict niet zullen passen bij de internationale en juridische aard van deze conferentie.
Ds. Arends had echter op geen enkele wijze aangegeven dat haar informatie religieus van aard zou zijn.
De Vrije Universiteit is gebonden aan de wetenschappelijke integriteit van haar instituut, en is daarom gehouden deze integriteit te waarborgen voor haar studenten en faculteitsleden.
Integriteit
Een beschrijving van dit beleid kan ook worden gevonden in de Europese code voor wetenschappelijke integriteit die de VU zelf publiceerde.
Artikel 2.2 van deze Europese code stelt vast dat een academisch instituut verplicht is om een “cultuur van onderzoeksintegriteit” te bewerkstelligen. Dezelfde code benadrukt ook dat fabricatie en vervalsing, inclusief misrepresentatie en het opzettelijk weglaten van ongewenste feiten en informatie een van de ergste schendingen van de wetenschappelijke ethos is.
In het Kairos document zijn veel voorbeelden te vinden van misrepresentatie, en het opzettelijk weglaten van ongewenste feiten. Het document bevat daarnaast meer dan 50 negatieve verwijzingen naar de soevereine staat Israël.
Woorden zoals “bezetting” en “beroving” komen regelmatig voor als het over Israel gaat en de staat wordt omschreven als “de vijand die slecht is en een zonde tegenover God begaat” . Het document keurt nog net geen zelfmoord acties goed, maar het stelt wel dat iedereen die om het leven komt als gevolg van een “verzetsactie” tegen Israel in hoog aanzien moet worden gehouden.
Het Kairos Document promoot ook de anti Israël boycot campagne (BDS) en roept op tot de zogenaamde één staat oplossing. Een oplossing die al in 1938 door de Britse Peel commissie werd verworpen omdat het tot meer bloedvergieten zou leiden.
Verder heeft de directeur van Sabeel, Naim Ateek, opgeroepen tot een stopzetting van de westerse hulp aan Israël.
Doordat de conferentie het Kairos document met zijn vele onjuistheden centraal stelt, en omdat er sprekers zijn uitgenodigd die aantoonbaar zijn betrapt op liegen, gaat de VU in tegen haar eigen codes. Het symposium zal dan ook een negatieve invloed op de onderzoeksintegriteit van de studenten en faculteitsleden van de VU hebben.
VU en PLO
Sterker nog, in feite collaboreert de VU, door het organiseren van de Kairos conferentie minder dan een week voor de stemming in de VN over de unilaterale uitroeping van een Palestijnse staat, met de agenda van de PLO.
Deze tactiek van het beïnvloeden van Universiteiten staat ook beschreven in een onlangs gepubliceerd rapport van de Palestijnse Strategie Groep (PSG). Daarin wordt uitgelegd dat het organiseren van symposia in het buitenland bedoelt is om het publiek aldaar te beïnvloeden door het geven van informatie over de Palestijnse zaak en de gang naar de VN, die tot doel heeft een staat uit te roepen zonder vredesakkoord met Israel.
De Vrije Universiteit heeft zich dan ook door het toelaten van deze conferentie en door haar omgang met de vrijheid van meningsuiting en de wetenschappelijke integriteit, buiten de academische orde geplaatst.
door Sharon Shaked en Yochanan Visser
George Canawati is een christelijke Palestijnse journalist uit Bethlehem. Deze week werd hij door de PA gearresteerd nadat hij kritiek had geuit op de nalatige behandeling die Palestijnen krijgen in een door de PA beheerde kliniek in Bethlehem.
Uiteraard zal de arrestatie van Canawati niet besproken worden wanneer vandaag en morgen op de Vrije Universiteit van Amsterdam (VU) het symposium ’Uur van de waarheid’ zal worden gehouden.
Die conferentie richt zich op promotie van het zogenaamde ‘Kairos Dokument’.
Dat document belicht de positie van de Palestijnse christenen op een wijze die op geen enkele wijze recht doet aan de realiteit en de waarheid. De onderdrukking en intimidatie van christenen door moslims en de PA, die vooral in het geval van Bethlehem uitgebreid beschreven is, komt niet in het document voor.
In feite zijn zowel het document als het VU symposium slechts bedoeld om de staat Israël te demoniseren.
Wetenschap
Met wetenschap heeft het Kairos document dan ook niets te maken.
De vraag rijst dus, waarom de VU toestond dat dit symposium – dat in feite haaks staat op de wetenschappelijke doelen van de universiteit – op haar campus wordt gehouden.
Daarnaast zou ook de wijze waarop de organisatie is omgegaan met herhaaldelijke verzoeken om het symposium een meer wetenschappelijke basis te geven – door sprekers uit te nodigen die hadden kunnen bijdragen aan ‘het geheel der kennis’ – voor de VU reden hebben moeten zijn om het evenement te schrappen.
Uiteindelijk bleek uit het verhaal hieronder echter, dat de VU in het geheel niet van plan was om bij te dragen aan het juiste academische karakter van het symposium.
Verschillende sprekers waaronder de directeur van Sabeel Jeruzalem Naim Ateek, die bekend staat om zijn uiterst anti Israël denkbeelden, zijn uitgenodigd om een rede te houden. Daarbij gaat het over onderwerpen zoals ‘de voortdurende Nakba”.
Anderen zijn geïnviteerd om over hun persoonlijke belevenissen te vertellen. Onder hen Daoud Nasser een Palestijnse boer uit de omgeving van Bethlehem.
Leugens
Nasser werd vorig jaar betrapt op het verspreiden van grove leugens over slooporders van enige bouwsels op zijn boerderij nabij Neve Daniel.
Hij beweerde toen dat de Israëlische autoriteiten ‘zomaar’ en ‘plotseling’ opdracht hadden gegeven om deze bouwsels te slopen. Hij zei verder dat Israel dit deed om zijn geest te breken en dat hij vastbesloten was dit kwaad te bestrijden. Nasser vroeg daarop om donaties aan zijn buitenlandse sponsors.
Later gaf Nasser toe dat hij had gelogen en dat de order om de illegale bouwsels af te breken vijf jaar daarvoor, en na rechtbankprocedures, was afgegeven.
Nasser is zeker niet armlastig en heeft permanent gratis personeel op zijn boerderij, waar Europese vrijwilligers het werk doen.
Ethos VU
Van verschillende kanten is geprobeerd om de organisatie te bewegen om het symposium open te stellen voor andere gezichtspunten opdat het wetenschappelijke ethos van de universiteit niet zou worden beschadigd.
Zo is er bijvoorbeeld aan de organisatie voorgesteld om iemand te laten spreken die de andere kant van het Palestijns Israëlische conflict zou kunnen belichten, en die meer over de positie van de Christenen in het Midden-Oosten zou kunnen vertellen. Dit werd echter geweigerd.
Na deze weigering is er aan de Vrije Universiteit toestemming gevraagd voor het plaatsen van een kraampje met alternatieve informatie, bij het universiteitsgebouw waar het symposium zal plaatsvinden.
Na een lange bedenktijd werd ook dit verzoek geweigerd.
Deze weigering betekende in feite een breuk met het beleid van de universiteit.
In een brief aan dominee Gerbrig Arends, die het verzoek indiende, gaf de VU als excuus dat de organisatie die het symposium leidt (en niet de universiteit zelf) denkt dat religieuze ideeën over het Palestijns Israëlische conflict niet zullen passen bij de internationale en juridische aard van deze conferentie.
Ds. Arends had echter op geen enkele wijze aangegeven dat haar informatie religieus van aard zou zijn.
De Vrije Universiteit is gebonden aan de wetenschappelijke integriteit van haar instituut, en is daarom gehouden deze integriteit te waarborgen voor haar studenten en faculteitsleden.
Integriteit
Een beschrijving van dit beleid kan ook worden gevonden in de Europese code voor wetenschappelijke integriteit die de VU zelf publiceerde.
Artikel 2.2 van deze Europese code stelt vast dat een academisch instituut verplicht is om een “cultuur van onderzoeksintegriteit” te bewerkstelligen. Dezelfde code benadrukt ook dat fabricatie en vervalsing, inclusief misrepresentatie en het opzettelijk weglaten van ongewenste feiten en informatie een van de ergste schendingen van de wetenschappelijke ethos is.
In het Kairos document zijn veel voorbeelden te vinden van misrepresentatie, en het opzettelijk weglaten van ongewenste feiten. Het document bevat daarnaast meer dan 50 negatieve verwijzingen naar de soevereine staat Israël.
Woorden zoals “bezetting” en “beroving” komen regelmatig voor als het over Israel gaat en de staat wordt omschreven als “de vijand die slecht is en een zonde tegenover God begaat” . Het document keurt nog net geen zelfmoord acties goed, maar het stelt wel dat iedereen die om het leven komt als gevolg van een “verzetsactie” tegen Israel in hoog aanzien moet worden gehouden.
Het Kairos Document promoot ook de anti Israël boycot campagne (BDS) en roept op tot de zogenaamde één staat oplossing. Een oplossing die al in 1938 door de Britse Peel commissie werd verworpen omdat het tot meer bloedvergieten zou leiden.
Verder heeft de directeur van Sabeel, Naim Ateek, opgeroepen tot een stopzetting van de westerse hulp aan Israël.
Doordat de conferentie het Kairos document met zijn vele onjuistheden centraal stelt, en omdat er sprekers zijn uitgenodigd die aantoonbaar zijn betrapt op liegen, gaat de VU in tegen haar eigen codes. Het symposium zal dan ook een negatieve invloed op de onderzoeksintegriteit van de studenten en faculteitsleden van de VU hebben.
VU en PLO
Sterker nog, in feite collaboreert de VU, door het organiseren van de Kairos conferentie minder dan een week voor de stemming in de VN over de unilaterale uitroeping van een Palestijnse staat, met de agenda van de PLO.
Deze tactiek van het beïnvloeden van Universiteiten staat ook beschreven in een onlangs gepubliceerd rapport van de Palestijnse Strategie Groep (PSG). Daarin wordt uitgelegd dat het organiseren van symposia in het buitenland bedoelt is om het publiek aldaar te beïnvloeden door het geven van informatie over de Palestijnse zaak en de gang naar de VN, die tot doel heeft een staat uit te roepen zonder vredesakkoord met Israel.
De Vrije Universiteit heeft zich dan ook door het toelaten van deze conferentie en door haar omgang met de vrijheid van meningsuiting en de wetenschappelijke integriteit, buiten de academische orde geplaatst.
woensdag 14 september 2011
Actie in PKN voor Israël
Het Platform Appèl Kerk en Israël gaat actievoeren om de Protestantse Kerk meer achter Israël te krijgen.
Tot nog toe zet de werkgroep in op theologische bezinning op Israël. ‘Wij willen de Protestantse Kerk kritisch volgen en op de huid zitten’, kondigt voorzitter ds. Marja van den Beld aan. ‘We gaan concreter laten horen dat een groot deel van de kerk het niet eens is met het Israëlbeleid van de Protestantse Kerk.’
Hoe die actie concreet vorm krijgt, wordt maandag bekend. Meindert Leerling, voormalig RPF-Tweede-Kamerlid, presenteert tijdens de jaarlijkse conferentie van Platform Appèl Kerk en Israël in Nijkerk een manifest en de ‘eerste gerichte actie’. Zowel hij als Van den Beld willen de inhoud daarvan nog niet prijsgeven.
Volgens Van den Beld kan actie niet uitblijven. ‘De agenda zoals afgesproken in de kerkorde, kerkbrede theologische bezinning en bestrijding van antisemitisme, is geheel ingewisseld voor de politieke agenda en focus op het conflict in het Midden-Oosten. Volop kritiek aan het adres van Israël, maar een kritiekloze houding naar de Palestijnen. De Protestantse Kerk moet wakker worden en de verbondenheid met Israël beter en breder uitdragen.’
(Bron: Nederlands Dagblad)
Tot nog toe zet de werkgroep in op theologische bezinning op Israël. ‘Wij willen de Protestantse Kerk kritisch volgen en op de huid zitten’, kondigt voorzitter ds. Marja van den Beld aan. ‘We gaan concreter laten horen dat een groot deel van de kerk het niet eens is met het Israëlbeleid van de Protestantse Kerk.’
Hoe die actie concreet vorm krijgt, wordt maandag bekend. Meindert Leerling, voormalig RPF-Tweede-Kamerlid, presenteert tijdens de jaarlijkse conferentie van Platform Appèl Kerk en Israël in Nijkerk een manifest en de ‘eerste gerichte actie’. Zowel hij als Van den Beld willen de inhoud daarvan nog niet prijsgeven.
Volgens Van den Beld kan actie niet uitblijven. ‘De agenda zoals afgesproken in de kerkorde, kerkbrede theologische bezinning en bestrijding van antisemitisme, is geheel ingewisseld voor de politieke agenda en focus op het conflict in het Midden-Oosten. Volop kritiek aan het adres van Israël, maar een kritiekloze houding naar de Palestijnen. De Protestantse Kerk moet wakker worden en de verbondenheid met Israël beter en breder uitdragen.’
(Bron: Nederlands Dagblad)
dinsdag 13 september 2011
Sabeel komt niet op voor Palestijnse christenen
Bron: http://www.refdag.nl/opinie/sabeel_komt_niet_op_voor_palestijnse_christenen_1_588126
Sabeel, dat zegt op te komen voor Palestijnse christenen, heeft in feite als enige doel Israël zwart te maken, betoogt Tom Struick van Bemmelen.
„De Palestijnen zijn het slachtoffer van het wereldwijde Amerikaanse imperialisme, waarvan Israël een aanhangsel is." Dit zijn geen woorden van een Iraanse ayatollah, maar van Naim Ateek, oprichter van Sabeel, een groep die de situatie van de Palestijnse christenen onder de aandacht wil brengen. De uitspraak laat zien dat Sabeel een extreem linkse organisatie is, bedekt met een christelijk sausje.
Het doel van Sabeel is daarom Israël zo veel mogelijk zwart te maken, zonder naar de feiten te kijken. Want het gaat juist erg goed met de christenen in Israël. Israël is het enige land in het Midden-Oosten waar het aantal christenen toeneemt. In 1948 woonden er ongeveer 35.000 Arabische christenen in Israël, anno 2011 zijn dit er ruim 120.000. En uit recente opiniepeilingen blijkt dat de christelijke (en islamitische) Arabieren in Oost-Jeruzalem een voorkeur hebben om bij Israël te blijven horen.
Kijk maar eens naar wat er gebeurt met de christenen in de islamitische buurlanden van Israël, zoals Egypte en Iran. Vervolging, discriminatie, pesterijen, intimidatie en gedwongen bekeringen van christenen zijn daar de dagelijkse praktijk. Het leidt tot een massale uittocht van christenen uit het Midden-Oosten, nota bene de bakermat van het christendom. Nu al leven er meer Palestijnse christenen in Chili dan in de Palestijnse gebieden.
In de geboortestad van Jezus, Bethlehem, gelegen in autonoom Palestijns gebied, is het percentage christenen gedaald van meer dan 75 procent in 1948 tot minder dan 15 procent nu. Die daling zette al in toen Bethlehem nog illegaal bezet was door islamitisch Jordanië, van 1948 tot 1967. De verwachting is dat het nog ongeveer een generatie zal duren, dan zullen er helemaal geen christenen meer wonen in Palestijns gebied.
Je zou verwachten dat een groep als Sabeel, die zegt op te komen voor Palestijnse christenen, zich over deze gigantische leegloop druk maakt. Maar niets is minder waar. Men heeft uitsluitend (negatieve) aandacht voor Israël. Zo roept Sabeel op tot een economische boycot van Israël. Israël, dat zich juist verdedigt tegen hetzelfde Arabisch islamitisch extremisme waaronder ook de Arabische christenen zo lijden.
Dieptepunt was wat dat betreft de steun van Sabeel voor het illegale Gazaflottielje. Vorige week stelde een VN-rapport dat de blokkade door Israël „een legitieme veiligheidsmaatregel is om wapeninvoer te voorkomen, in overeenstemming met het internationale recht." Dat is niet verwonderlijk. Iedereen begrijpt dat geen land er aan mee hoeft te werken dat zijn vijanden zich bewapenen. Zuid-Korea werkt ook niet mee aan de wapenaanvoer naar Noord-Korea. Sabeel vond echter dat er wat dat betreft een uitzondering voor Israël gemaakt moest worden.
Naim Ateek spreekt vrijdag op een conferentie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Het is onbegrijpelijk en triest dat zo'n gerenommeerde instelling een platform geeft aan een 'christelijke' organisatie die zo eenzijdig en extreem anti-Israëlisch is.
De auteur is voorzitter van Likoed Nederland en oud-lid van de Eerste Kamer voor de VVD.
Sabeel, dat zegt op te komen voor Palestijnse christenen, heeft in feite als enige doel Israël zwart te maken, betoogt Tom Struick van Bemmelen.
„De Palestijnen zijn het slachtoffer van het wereldwijde Amerikaanse imperialisme, waarvan Israël een aanhangsel is." Dit zijn geen woorden van een Iraanse ayatollah, maar van Naim Ateek, oprichter van Sabeel, een groep die de situatie van de Palestijnse christenen onder de aandacht wil brengen. De uitspraak laat zien dat Sabeel een extreem linkse organisatie is, bedekt met een christelijk sausje.
Het doel van Sabeel is daarom Israël zo veel mogelijk zwart te maken, zonder naar de feiten te kijken. Want het gaat juist erg goed met de christenen in Israël. Israël is het enige land in het Midden-Oosten waar het aantal christenen toeneemt. In 1948 woonden er ongeveer 35.000 Arabische christenen in Israël, anno 2011 zijn dit er ruim 120.000. En uit recente opiniepeilingen blijkt dat de christelijke (en islamitische) Arabieren in Oost-Jeruzalem een voorkeur hebben om bij Israël te blijven horen.
Kijk maar eens naar wat er gebeurt met de christenen in de islamitische buurlanden van Israël, zoals Egypte en Iran. Vervolging, discriminatie, pesterijen, intimidatie en gedwongen bekeringen van christenen zijn daar de dagelijkse praktijk. Het leidt tot een massale uittocht van christenen uit het Midden-Oosten, nota bene de bakermat van het christendom. Nu al leven er meer Palestijnse christenen in Chili dan in de Palestijnse gebieden.
In de geboortestad van Jezus, Bethlehem, gelegen in autonoom Palestijns gebied, is het percentage christenen gedaald van meer dan 75 procent in 1948 tot minder dan 15 procent nu. Die daling zette al in toen Bethlehem nog illegaal bezet was door islamitisch Jordanië, van 1948 tot 1967. De verwachting is dat het nog ongeveer een generatie zal duren, dan zullen er helemaal geen christenen meer wonen in Palestijns gebied.
Je zou verwachten dat een groep als Sabeel, die zegt op te komen voor Palestijnse christenen, zich over deze gigantische leegloop druk maakt. Maar niets is minder waar. Men heeft uitsluitend (negatieve) aandacht voor Israël. Zo roept Sabeel op tot een economische boycot van Israël. Israël, dat zich juist verdedigt tegen hetzelfde Arabisch islamitisch extremisme waaronder ook de Arabische christenen zo lijden.
Dieptepunt was wat dat betreft de steun van Sabeel voor het illegale Gazaflottielje. Vorige week stelde een VN-rapport dat de blokkade door Israël „een legitieme veiligheidsmaatregel is om wapeninvoer te voorkomen, in overeenstemming met het internationale recht." Dat is niet verwonderlijk. Iedereen begrijpt dat geen land er aan mee hoeft te werken dat zijn vijanden zich bewapenen. Zuid-Korea werkt ook niet mee aan de wapenaanvoer naar Noord-Korea. Sabeel vond echter dat er wat dat betreft een uitzondering voor Israël gemaakt moest worden.
Naim Ateek spreekt vrijdag op een conferentie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Het is onbegrijpelijk en triest dat zo'n gerenommeerde instelling een platform geeft aan een 'christelijke' organisatie die zo eenzijdig en extreem anti-Israëlisch is.
De auteur is voorzitter van Likoed Nederland en oud-lid van de Eerste Kamer voor de VVD.
woensdag 7 september 2011
Abonneren op:
Posts (Atom)
