‘Och, dat Gij de hemelen scheurdet...’

‘Midden in de winternacht ging de hemel open’, aldus een oud Kerstlied: toen de Messias als mens op aarde kwam.
De hemel was al eerder opengegaan: toen de Eeuwige in volle glorie neerdaalde op de Sinaï en zijn volk de Tora schonk.
Maar verder bleef de hemel aldoor gesloten.
Eeuwenlang riepen de Joden ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten?’ – geen antwoord. Geen toekomst meer?
Pas toen zijn volk in de hel van de shoa bijna werd uitgeroeid, toen is God opgestaan om Zich over Sion te ontfermen (Psalm 102:14).

Vorige maand ben ik met mijn gezin viermaal mee de muren van Jeruzalem op geweest, om Gods beloften van Israëls herstel te proclameren (www.neverbesilent.org).
Met eigen ogen hebben wij het fysieke herstel van Sion aanschouwd. Het wachten is op het geestelijk herstel, wanneer de sluier wordt weggenomen en zij haar Messias zal herkennen.
Dan gaat de hemel open.

In de overtuiging dat ze voor Israël in de plaats gekomen was, vertrouwde de Kerk eeuwenlang op haar eigen kracht. Maar losgesneden van de edele olijf waarop ze geënt was, heeft ze geen deel meer aan de saprijke wortel en sterft ze af; is voor haar nog herstel mogelijk?
Op het moment dat zij terugkeert naar haar wortels. Dan wordt vervuld wat is voorzegd in Jesaja 25:7 ‘En Hij zal op deze berg de sluier vernietigen, die alle natiën omsluiert, en de bedekking, waarmee alle volken bedekt zijn.'
Dan gaat de hemel open.

Vervangingsleer is nog springlevend

Een Katholieke synode, samengeroepen in het Vaticaan voor het bespreken van de toenemende vervolging van Christenen in het Midden-Oosten, besloot zaterdag met een gezamenlijke verklaring die veel aandacht richtte op de eis dat Israël stopt met zijn 'bezetting' van Arabisch grondgebied.
De bijeenkomst was bedoeld voor de aanpak van de vervolgingen, intimidatie en discriminatie, die een ernstige achteruitgang van de christelijke gemeenschappen in de hele regio tot gevolg hebben.
Maar het grootste deel van de twee weken durende bijeenkomst werd gesproken over Israël als de oorzaak van alle ellende in het Midden-Oosten, waaronder die waarmee Christenen worden geconfronteerd.
Dit standpunt bleek uit de slotverklaring. Deze noemde de 'bezetting' van Arabisch grondgebied, de bouw van het Israëlische veiligheidshek, militaire controleposten, het gevangen houden van terroristen (in de verklaring omschreven als ‘politieke gevangenen’) en de algemene ontwrichting van het Palestijnse leven als een aantal belangrijke redenen achter de het vertrek van Palestijnse Christenen en de aanvallen van Moslims op de Joodse staat.
Cyril Salim Bustros, de in Libanon geboren Griekse aartsbisschop van Onze Lieve Vrouwe van de Annunciatie in Boston, Massachusetts, was verantwoordelijk voor het opstellen van de slotverklaring.
Hij lichtte toe dat "de Heilige Schrift niet kan worden gebruikt om de terugkeer van Joden naar Israël en de verplaatsing van de Palestijnen te rechtvaardigen, en om de bezetting door Israël van Palestijns land te rechtvaardigen". Hij ging vervolgens nog een stap verder door te verklaren dat de oorspronkelijke beloften van God aan de kinderen van Israël "teniet gedaan werden door Christus. Er is niet langer een uitverkoren volk". Bustros verwierp het idee van Israël als ‘de Joodse staat’, en benadrukte dat uiteindelijk alle zogenaamde ‘Palestijnse vluchtelingen’ naar het land moeten terugkeren (hetgeen zeker zal leiden tot de demografische vernietiging van 's werelds enige Joodse staat).
Mordechai Levi, de Israëlische ambassadeur bij het Vaticaan, sprak zijn afkeuring uit over Bustros’ opmerkingen en de schade die zij hadden berokkend aan de versterking van de banden tussen Israël en de kerk.
De Katholieke kerk heeft jarenlang geprobeerd, om zijn imago als instelling doordrenkt met anti-semitisme, te herstellen. Maar Bustros' opmerkingen maken vrij duidelijk dat het Vaticaan nog steeds vasthoudt aan de vervangingsleer die zegt dat God de Joden aan de kant heeft gezet, ondanks zijn onherroepelijk beloften aan hen, en dat ‘de Kerk’ in zijn plaats deze beloften heeft geërfd.

In 1982 bracht de Keulse rockband BAP het nummer "Kristallnaach", geschreven door hun zanger en songwriter Wolfgang Niedecken. Het wordt gezongen in het Keuls dialect, waarvan hieronder een vertaling in Hoogduits.
Het lied waarschuwt, dat dergelijke dingen opnieuw kunnen gebeuren.

Kristallnacht

1) Es kommt vor, daß ich meine, daß etwas klirrt,
daß sich irgend etwas in mich verirrt.
Ein Geräusch, nicht einmal laut,
manchmal klirrt es vertraut,
selten so, daß man es direkt durchschaut.
Man wird wach, reibt die Augen und sieht
in einem Bild zwischen Brueghel und Bosch
keinen Menschen, der um Sirenen etwas gibt,
weil Entwarnung nur halb soviel kostet.
Es riecht nach Kristallnacht.

2) In der Ruhe vor dem Sturm - was ist das?
Ganz klammheimlich verläßt wer die Stadt.
Honoratioren inkognito hasten vorbei
- offiziell sind die nicht gerne dabei,
wenn die Volksseele - allzeit bereit -
Richtung Siedepunkt wütet und schreit:
"Heil Halali" und grenzenlos geil nach Vergeltung brüllt,
zitternd vor Neid in der Kristallnacht.

3) Doch die alles, was anders ist, stört,
die mit dem Strom schwimmen, wie es sich gehört,
für die Schwule Verbrecher sind,
Ausländer Aussatz sind, brauchen wer, der sie verführt.
Und dann rettet keine Kavallerie,
kein Zorro kümmert sich darum.
Der pisst höchstens ein "Z" in den Schnee
und fällt lallend vor Lässigkeit um:
"Na und?" - Kristallnacht!

4) In der Kirche mit der Franz Kafka-Uhr,
ohne Zeiger, mit Strichen darauf nur,
liest ein Blinder einem Tauben Struwwelpeter
vor hinter dreifach verriegelter Türe.
Und der Wächter mit dem Schlüsselbund hält
sich im Ernst für so etwas wie ein Genie ,
weil er Auswege pulverisiert und verkauft gegen Klaustrophobie
in der Kristallnacht.

5) Währenddessen, am Marktplatz vielleicht,
unmaskiert, heute mit einem wahren Gesicht,
sammelt Steine, schleift das Messer,
auf die, die schon verpetzt,
probt der Lynch-Mob für das jüngste Gericht.
Und zum Laden nur flüchtig vertäut
- die Galeeren stehen längst unter Dampf -
wird im Hafen auf Sklaven gewartet,
auf den Schrott aus dem ungleichen Kampf
aus der Kristallnacht.

6) Da, wo Darwin für alles herhält,
ob man Menschen vertreibt oder quält, da,
wo hinter Macht Geld ist, wo stark sein die Welt ist,
von Kuschen und Strammstehen entstellt.
Wo man Hymnen auf dem Kamm sogar bläst
in barbarischer Gier nach Profit,
"Hosianna" und "Kreuzigt ihn!" ruft,
wenn man irgendeinen Vorteil darin sieht,
ist täglich Kristallnacht.

Kristallnachtherdenking

9 november 1938. Een menigte rende door de straten van steden in heel Duitsland. Doelwit: Joden die werden aangevallen. Er werden 267 synagogen in brand gestoken; 7500 winkels en bedrijven van Joden werden vernield. De benden drongen binnen in huizen van Joodse mensen, Joodse scholen, begraafplaatsen en zelfs in ziekenhuizen. Het werd de brandweer verboden om de branden te blussen. 92 Joden werden vermoord. De naam 'Kristallnacht' is een mooie naam voor de glasschade. De straten lagen bezaaid met gebroken glas.

Dit jaar hebben geestverwanten binnen de Verenigde Naties besloten om geen woord te wijden aan de aanval door Libanese soldaten op een Israëlische grenspost, waarvan de VN-soldaten hadden toegegeven dat de Joodse soldaten geen enkele fout hadden begaan. Onlangs zijn twee beroemde Joodse objecten door UNESCO veranderd in moskeeën en afgevoerd van de Israëlische lijst van nationaal erfgoed, namelijk de Grot van Machpela - het Graf van de Aartsvaders - en de Graftombe van Rachel. 4000 jaar geschiedenis dreigt vernietigd te worden, vanwege een politiek winstpuntje voor de Secretaris-generaal van de VN. Antisemitisme.

In Nederland is de herdenking van de Kristallnacht gekaapt door extreemlinkse clubs als 'Nederland bekent Kleur'. In verband met hun "herdenking" wordt opgeroepen om Israël te boycotten. Er komen sprekers aan het woord die een vergelijking hebben gemaakt tussen de nazi's en het huidige Israël. En er zijn deelnemers aan de herdenking die zich tooien met een Palestijnse sjaal in de rode kleur van Hamas.
Al sinds 1992 is NBK de herdenking aan het verwijderen van de oorspronkelijke bedoeling, te weten moord op Joden.
De toespraken vorig jaar gingen over die arme moslims in ons land, die voortdurend verdrukt worden gelijk de Joden destijds
Dat is te dwaas voor woorden, een gotspe en het is dus uitstekend, dat vanaf volgend jaar het Centraal Joods Overleg (CJO) zelf weer een herdenking gaat organiseren.

Lees ook: http://www.nik.nl/2010/11/bezorgdheid-om-kristallnachtherdenking/