De hele Bijbel is Joods!

Ooit zei een oud-ambtsdrager tegen zijn predikant: u moet het in uw preken niet steeds over Israël hebben. In argeloosheid antwoordde de dominee deze bezorgde broeder: dan moet u me maar een andere bijbel geven!
Veel gelovigen beschouwen het Oude Testament in feite als afgedaan of in elk geval als minder belangrijk; wij zijn immers nieuwtestamentische gelovigen!
Zelf heb ik ooit weleens meegemaakt, toen ik een paar zondagen achter elkaar uit het Oude Testament preekte, dat een gemeentelid me opbelde om te vragen waarom er nooit meer uit het Nieuwe Testament gepreekt werd. Het omgekeerde zal geen dominee meemaken.

Het geschreven Woord van God begint toch echt bij Genesis 1 en gaat door tot Openbaring 22. Het is van het grootste belang voor ons eigen geloofsleven om de juiste waarde van het zogenaamde ‘Oude Testament’, de Hebreeuwse Bijbel te beseffen, zodat wij bijbels in balans blijven. Het Oude Testament maakt ongeveer 78% van de Bijbelse tekst uit en het Nieuwe Testament slechts 22%. Velen die de Bijbel in zijn geheel lezen maken helaas een onderscheid in belangrijkheid tussen het O.T. en het N.T. en gebruiken het OT hooguit als een soort bijbelse encyclopedie voor wat meer achtergrondinformatie om het N.T. beter te kunnen begrijpen of enkele passages in het NT nader te kunnen toelichten, maar ze zien het OT toch als iets dat verouderd is en niet meer van toepassing. Als dat zo zou zijn, waarom verwijzen Jezus en de apostelen er dan voortdurend naar? Zij kenden geen andere Bijbel dan de Tenach. Hun Heilige Schrift bestond uit de boeken van het enige, door God nooit verbroken verbond. Hij vernieuwde en bekrachtigde het verbond met Zijn volk weliswaar, maar Hij verving niet het ene verbond door het andere! Als wij de Bijbel lezen, moeten we ons steeds voor ogen houden.
De wijze Pinchas Lapide schreef: “Wie met een schaar uit het Nieuwe Testament alle 452 plaatsen en citaten, die uit het Oude Testament afkomstig zijn, zou wegknippen, die zou een fragmentarische romptekst overhouden, die geen mens nog als een lopend verhaal zou kunnen ontcijferen.” De basis van de nieuwtestamentische leerstellingen vindt zijn fundament vindt in de Tenach. Het is heel belangrijk om te onthouden dat met het woord “Schriften” in het Nieuwe Testament verwezen wordt naar het Oude Testament.
Een sleuteltekst voor het juiste begrijpen van de belangrijke positie die de boeken van de Tenach binnen het geheel van de Bijbel innemen vinden wij in 2Timotheüs 3:16 ‘Elke schrifttekst is door God geïnspireerd en kan gebruikt worden om onderricht te geven, om dwalingen en fouten te weerleggen, en om op te voeden tot een deugdzaam leven’. Dit heeft nu betrekking op zowel het Oude Testament als het Nieuwe Testament; beide zijn door de Heilige Geest van God gekomen. Maar toen Paulus dit schreef, bedoelde hij slechts het O.T., omdat de rest toen nog niet geschreven was!
Toen Jezus in de woestijn door de satan werd verzocht, citeerde Hij teksten uit Deuteronomium en gebruikte de Thora als het zwaard van de geestelijke wapenrusting uit Efeziërs 6:17 om de vijand te verslaan (Lukas 4:1-13).
Ongetwijfeld erkenden de Joodse schrijvers van het Nieuwe Testament de Tenach als het Woord van God. Elk onderricht zowel van Jezus als van de apostelen is gebaseerd op de Thora. Het hart van de Bijbel is daarom nog steeds de Thora, want daarin staat geschreven wat de Eeuwige van de gelovigen vraagt en wat Hij verbiedt binnen het Verbond; daarin heeft Hij ons Zijn wil bekendgemaakt.