Laatste kans?

Ik sta voor de deur en klop aan. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal Ik binnenkomen, en we zullen samen eten, Ik met hem en hij met Mij. (Openbaring 3:20)
Wat voor indruk zal deze brief gehad hebben in de gemeente van Laodicea toen die werd voorgelezen? Stel je eens voor dat dit op zondagochtend bij ons in de kerk zou gebeuren; dat er vanaf de preekstoel gezegd zou worden: ‘Namens de kerkenraad willen wij u de volgende binnengekomen brief voorlezen…’ Dat op zich zou al iets bijzonders zijn. Vervolgens blijkt het de Heer Zelf te zijn die ons een brief stuurt! Grote verbazing! Wat zou erin staan?
Maar wat zou u ervan vinden, als de Heer ons op de hoogte stelt van zijn visie op ons gemeenteleven met als conclusie: ‘Ik zal u uitspugen’? Dat is toch shockerend? Hoe kan dat nu? Ook de mensen in Laodicea hadden dat heus niet verwacht!
Een vernietigende diagnose. De gemeente is doodziek. Maar de patiënt wordt nog niet opgegeven! De conclusie luidt niet: Jullie kans is verkeken! Na de harde woorden over de rampzalige situatie in de gemeente is het verrassend dat de Heer nu toch over Zijn liefde voor haar spreekt: ‘Iedereen die ik liefheb wijs ik terecht en bestraf ik.’ Dan wordt gesproken over de mogelijkheid van bekering: ‘Breek met het leven dat u nu leidt.’
Ze krijgen nog een laatste kans. De Heer wil de gemeente ervan overtuigen dat ze op de verkeerde weg is en wil haar op de goede weg zetten.
Ik sta voor de deur en klop. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal Ik binnenkomen, en zullen we samen maaltijd houden, Ik met hem en hij met Mij.
Ik sta voor de deur – Hoor je dat goed? Waarom staat Jezus dáár? Wat doet Hij buiten?
Hij hoort toch de centrale plaats in te nemen binnen de gemeente?
Binnen zijn ze aan het kerkje spelen, de deur is dicht, en de Heer staat buiten. Hij is buitenkerkelijk geworden!
Maar al is de deur dicht, Hij blijft maar kloppen en loopt niet weg als er niet snel genoeg opengedaan wordt: Jammer, niemand thuis!
Als iemand mijn stem hoort – Hij staat daar niet alleen op de deur te kloppen, Hij staat ook nog te roepen, want Hij wil zo graag naar binnen! In Laodicea hadden ze daar helemaal geen erg in.
De Brief aan Laodicea is een ernstige waarschuwing voor de Kerk in onze tijd. Maar al te gauw zijn we druk bezig met wat WIJ willen. Als het maar leuk en gezellig is in de kerk, zijn de meesten dik tevreden. Maar staat de Heer nog centraal? Krijgt Hij nog de plaats die Hem toekomt? Of is Hij naar de marge verdreven? En als dat zou gebeuren, hebben we dat dan in de gaten?