Een Bijbelse kijk op Israël

woensdag 1 september 2010

Een nieuw begin

De Kerk begint het liturgische jaar met de Kerstkring en al snel daarna volgt de Paaskring, maar daarna volgt een ‘feestloze tijd’ van bijna een half jaar. Het woord alleen al zou allerlei alarmbellen moeten doen rinkelen! De Kerk uit de heidenen is een aantal feesten kwijtgeraakt!
Het eerste van de herfstfeesten is ‘Nieuwjaar’, Rosj Hasjana. Volgens de Joodse tijdrekening begint dan het jaar 5771, op de eerste dag van de maand Tisjri, dit jaar op 9 september. De traditie zegt, dat op 1 Tisjri van het jaar 1 God de wereld schiep. Sindsdien is er heel veel gebeurd waar we van kunnen leren. De dag van Rosj Hasjana is er om zich te herinneren wat er in het afgelopen jaar is gebeurd, maar het is ook goed om het hele plaatje, vanaf de schepping, in de gaten te houden. Zo kun je zien welke profetieën al zijn vervuld en welke nog vervuld moeten worden; je kunt dan ook zien hoe de Almachtige steeds door Zijn wonderbaar ingrijpen zijn volk heeft gered.
De Eeuwige kijkt hoe we ons gedragen. En hoewel onze slechte daden ons niet naar de hel kunnen brengen, zoals onze goede daden ons niet naar de hemel kunnen helpen, tellen onze daden wel degelijk. De Almachtige kan aan onze daden zien of ons geloof echt is of dood. Dat maakt onze daden heel wat belangrijker dan we zouden denken. Het is gevaarlijk, dat in bepaalde kerken wordt gedacht dat onze daden er helemaal niet toe doen; genade is wat we van God mogen claimen, zo lijkt het. Aan de andere kant van het kerkelijk spectrum zijn er kerken waar je nooit goed genoeg kunt doen, of waar zelfs alleen je daden schijnen te tellen.
De Tenach (Hebreeuwse Bijbel, door de Kerk uit de heidenen ‘Oude Testament’ genoemd) maakt heel duidelijk: de genade van de Eeuwige is er voor iedereen. Maar de relatie tussen mens en God behoort tweerichtingsverkeer te zijn. Genade betekent niet: het doet er niet toe hoe je je gedraagt. Genade betekent: hoe goed je je ook gedraagt, eeuwig leven is iets wat geen mens voor zichzelf kan verwerven. Vanuit een liefdesrelatie tussen mens en God worden we, door Zijn genade, bevorderd tot hemelburgers.
Er is een oordeel voor iedereen, naar de daden die je hebt verricht. En als u denkt dat dit een Joods juk is, lees dan bijvoorbeeld 1Kor. 3:11-18: “Want een ander fundament, dan dat er ligt, namelijk Jezus de Messias, kan niemand leggen. Is er iemand, die op dit fundament bouwt met goud, zilver, kostbaar gesteente, hout, hooi, of stro, ieders werk zal aan het licht komen. Want de dag zal het doen blijken, omdat hij met vuur verschijnt, en hoedanig ieders werk is, dat zal het vuur uitmaken. Als het werk, dat hij erop gebouwd heeft, standhoudt, zal hij loon ontvangen, maar indien iemands werk verbrandt, zal hij schade lijden, maar hij zelf zal gered worden, maar als door vuur heen. Weten jullie niet, dat jullie de Tempel van de Eeuwige zijn en dat de Geest van de Eeuwige in jullie woont? Als iemand de Tempel van de Eeuwige schendt, dan zal de Eeuwige hem schenden. Want de Tempel van de Eeuwige - en dat zijn jullie - is heilig! Laat niemand zichzelf misleiden! Als iemand onder jullie meent wijs te zijn in deze tijd, dan zou hij dwaas moeten worden om echt wijs te worden.” Dit komende oordeel betekent dat de Eeuwige zich zal herinneren wat wij hebben gedaan. Rosj Hasjana is de jaarlijks terugkerende gelegenheid om onszelf dit in herinnering te brengen; en zo kunnen we koerscorrecties toepassen. Wanneer we inzien dat we bepaalde dingen verkeerd hebben gedaan, kan de Heilige Geest, ons ertoe brengen om spijt, berouw te krijgen.
Dit Nieuwjaarsfeest heet ook: Dag van het Blazen op de Ramshoorn (zie Lev. 23:24). Dit indrukwekkende geluid op het oudste blaasinstrument ter wereld wordt gemaakt, zo zegt de traditie, voor hen die in slaap zijn gevallen en zich niet meer bewust zijn van hun verkeerde gedragingen. Op deze dag denken en bidden alle Joden niet aan en voor zichzelf, maar voor de hele wereld: om vrede; dat God de tijd snel naderbij zal brengen, waarop de machtigen der aarde ook rechtvaardig zullen zijn, en de rechtvaardigen macht zullen hebben; dat de mensenkinderen één band van broederliefde zullen vormen, dat nationale hooghartigheid en onderdrukking zullen verdwijnen.
Nog een andere naam voor het Nieuwjaarsfeest is: “Feest van de verborgenheid”. In Psalm 81 staat: “Zing vrolijk voor de HEER, onze Sterkte; juich voor de God van Jakob. Hef een psalm aan, en sla op de trommel; de liefelijke harp met de luit. Blaas de bazuin op de nieuwe maan, op de bestemde tijd, op onze feestdag.” Alle andere feesten vallen op volle maan; alleen Rosj Hasjana valt op nieuwe maan; de maan is dan verborgen. “Op de bestemde tijd” is letterlijk in het Hebreeuws: “op de verborgen tijd”. Op Rosj Hasjana verootmoedigt Israël zich en verbergt het zijn grootheid door zijn ontzag voor de Dag des Oordeels. Eveneens plaatst de Almachtige een bedekking over Zijn volk, om haar zonden te verbergen, om haar te beschermen en haar vergeving te schenken, uit genade. Die grootheid, hoewel verborgen, bestaat uit de roeping om een koninkrijk van priesters en een heilig volk te zijn (Ex. 19:6). Op de Dag der Bazuinen wordt geëvalueerd wat er van die roeping, dat erfdeel, is terecht gekomen.
Sommige Joden gaan ’s middags naar een rivier en werpen hun zonden symbolisch weg in het water, naar de woorden van Micha 7:18-20, “Wie is God als U, die de ongerechtigheid vergeeft en de overtreding van het overblijfsel van zijn erfdeel voorbijgaat, die zijn toorn niet voor eeuwig behoudt, maar een welbehagen heeft in goedheid! Hij zal Zich opnieuw over ons ontfermen, Hij zal onze ongerechtigheden vertreden. Ja, U zult al onze zonden werpen in de diepten van de zee. U zult trouw bewijzen aan Jakob, goedheid aan Abraham, zoals U vanouds aan onze vaderen hebt gezworen.”
In de synagoge wordt tijdens de dienst van Rosj Hasjana minstens honderd keer de Sjofar geblazen: de Messias zal komen, zoals de Eeuwige op de berg Sinaï is gekomen met Sjofarklanken.
Het Joodse volk wacht al eeuwen op de komst van de Messias. Messiasbelijdende Joden beseffen dat de Messias al is geweest; maar alle Joden, Messiasbelijdend of niet, wachten op de tonen van de Sjofar, de ramshoorn, die Zijn komst aankondigt. Paulus zegt hierover, “Want de Eeuwige zal zelf uit de hemel neerdalen met een uitroep, met de kreet van de aartsengel en met de Sjofar van de Eeuwige. En zij die in geloof in de Messias zijn overleden zullen het eerst opstaan. Dan zullen wij ... samen met hen worden opgenomen ... om de Messias te ontmoeten" (1Tess. 4:16,17; 1Kor. 15:52). Dan zal de lijdende Messias uit Jes. 53 (Zoon van Jozef) komen als koningsmessias (Zoon van David) (zie Zach. 14).
Tussen Rosj Hasjana en de overige herfstfeesten (Jom Kippoer, Grote Verzoendag; Soekot, Loofhuttenfeest, afgesloten met Simchat Tora, Vreugde der Wet) zitten tien dagen. Deze dagen zijn bedoeld om ons verder te bezinnen. Deze dagen worden daarom ook wel genoemd: ‘de ontzagwekkende dagen’.
Als we leren de feesten van de Eeuwige te vieren, zullen we de zegen van de Eeuwige ervaren als nooit tevoren. Echte opwekking in Nederland wordt mogelijk, wanneer Joodse en niet-Joodse gelovigen samen komen in de heilige aanwezigheid van de Almachtige, onder Zijn Messias en onder Zijn heilige geboden. Samen vormen we één kudde, met de Messias en Herder, die als naam heeft: Yeshua (Redding).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten