Grote Verzoendag

Jom Kippoer, Grote Verzoendag is de heiligste dag van het Joodse jaar. Door God voorgeschreven in de Thora. Op die ene dag in het jaar ging, in de tijd dat de Tempel er nog was, de Hogepriester het allerheiligste gedeelte van de Tempel binnen om daar achter het gordijn verzoening te doen voor het volk van God en voor heel de mensheid.
Dit jaar valt Jom Kippoer, 10 Tisjri, op 18 september.

Maar waarom zouden christenen een boodschap aan Grote Verzoendag hebben? Wij geloven toch dat Christus ons met God verzoend heeft en dat gedenken we toch op Goede Vrijdag? Is Grote Verzoendag dan niet achterhaald?
Toch zegt de Eeuwige herhaaldelijk, dat het van kracht blijft:
'De volgende bepaling blijft voor jullie voor altijd van kracht: De tiende dag van de zevende maand moeten jullie in onthouding doorbrengen en je mag dan geen enkele bezigheid verrichten, geboren Israëlieten evenmin als de vreemdelingen die bij jullie wonen. Want op die dag wordt voor jullie de verzoeningsrite voltrokken opdat jullie van al je zonden gereinigd worden en de HEER weer rein tegemoet kunnen treden. Die dag moet in volstrekte rust en onthouding worden doorgebracht; deze bepaling blijft voor altijd van kracht. De priester die gezalfd is en tot opvolger van zijn vader is aangesteld, zal dan de verzoeningsrite voltrekken. Gehuld in zijn heilige linnen kleding moet hij de verzoeningsrite voltrekken aan de heilige ruimte in het heiligdom, en ook aan het voorste deel van de ontmoetingstent en aan het altaar. Zo bewerkt hij verzoening voor de priesters en de hele gemeenschap. Deze bepaling blijft voor jullie voor altijd van kracht: eenmaal per jaar moet voor de Israëlieten verzoening bewerkt worden voor al hun zonden.' (Lev. 16:29-34)

Ook Grote Verzoendag vindt zijn vervulling in de Messias. De twee bokken die een rol spelen bij het ritueel van Grote Verzoendag moeten Yeshua en satan vertegenwoordigen, want als de ene bok “voor de Eeuwige” was, dan is het niet meer dan logisch dat de andere bok, “voor Azazel”, bestemd was voor Zijn tegenstander! Dat blijkt ook uit de diepere betekenis van hetgeen daarna met deze twee bokken verder gebeurde. Nadat de bok voor Adonai onschuldig geslacht werd voor de zonden van het volk, werden diezelfde zonden na deze verzoeningsdaad op de bok voor Azazel geworpen, die vervolgens levend uit de legerplaats werd gejaagd om de zonden uit het volk geheel te verwijderen en terug te brengen naar degene bij wie ze ook oorspronkelijk vandaan komen: de satan! Zo vertegenwoordigt de ene bok Yeshua, die de zonden der wereld op Zich nam en ons met Zijn onschuldig bloed verzoend heeft met Zijn Vader, terwijl de andere bok, die verdreven wordt, de tegenpartij vertegenwoordigt, aan wie de zonden terug worden gegeven en die dan wel voorlopig nog in leven blijft, maar op Gods tijd geoordeeld zal worden.

Yeshua de Messias, Gods Gezalfde, is Koning èn priester. Deze Hogepriester heeft Zichzelf als offer voor onze zonden heeft gegeven en nu verricht Hij zijn dienst in het hemelse heiligdom en staat daar bij God voor ons in. (Dit is een hoofdthema in de Brief aan de Hebreeën.)
In Hem sluit God eens en voor al een nieuw verbond en bezegelt dat met zijn eigen bloed: Hij wordt Zelf mens en sterft voor ons. Dat is Evangelie, Goed Nieuws.
De profeet Jeremia (31:31-34) heeft dit Nieuwe Verbond al aangekondigd, vijf eeuwen vóór de komst van de Messias. In het oude verbond ligt het nieuwe al besloten!
Het initiatief voor het Verbond ligt helemaal bij God. Wel verwacht Hij een reactie van z’n verbondspartners. Hij verlangt van hen, dat ze zich aan zijn ‘Aanwijzingen’ houden; dat is de letterlijke betekenis van het woord ‘Thora’, dat in de meeste Bijbelvertalingen helaas met ‘Wet’ wordt weergegeven: Gods Aanwijzingen, Gods Wegwijzer. Door Gods Aanwijzingen te volgen, bekrachtigen wij van onze kant het Verbond.
En ook als wij uit zwakheid in zonden vallen, mogen wij aan zijn genade niet twijfelen, noch in de zonde blijven liggen, omdat wij een eeuwig verbond met God hebben.