Slotverklaring 'Christ at the Checkpoint' zeer eenzijdig

Bron: Israel Today, Woensdag, 14 Maart 2012

De anti-zionistische Christelijke conferentie heeft een eenzijdige slotverklaring gepubliceerd, zonder overleg met de Messiaanse en pro-Israël sprekers, waar ze tevoren mee pronkten.
Ik ben er zeker van dat de Messiaanse Joden die 'Christ at the Checkpoint' bijwoonden niet zo blij zijn dat hun namen voor altijd verbonden zijn aan het manifest van deze conferentie. Het blijkt dat ze zich er niet van bewust waren dat een dergelijke manifest werd opgesteld; het is ook niet aan de conferentie voorgelegd ter goedkeuring door de afgevaardigden.

Vandaar dat het de afgevaardigden geraakt heeft, geassocieerd te worden met deze zeer eenzijdige verklaring die de vervangingstheologie bevordert en hun delegitimeren van Israël rechtvaardigt, ongeacht wat er tijdens deze conferentie werd gezegd. Velen zullen waarschijnlijk blij zijn omdat de verklaring het vooroordeel bevestigt waarmee zij de conferentie bijwoonden.
Het is echter een duidelijke geringschatting van de sprekers Wayne Hilsden, Richard Harvey en Evan Thomas.

Waarom noemen ze het een Manifest en niet een normale Slotverklaring? Denken of willen ze dat het een monument wordt, zoals het Communistisch Manifest? Waarschijnlijk omdat ze te lui of te dictatoriaal waren om het in de conferentie in stemming te brengen, zodat het daadwerkelijk een slotverklaring zou zijn.

Wat denken Harvey, Thomas en Hilsden over punt 3 van het manifest? Ik betwijfel ten zeerste dat ze het ermee eens zijn. Het is in feite duidelijk dat Sizer de hand heeft in dit manifest, omdat het profiteert van het grote gebaar van goodwill van deze drie sprekers, om een conferentie bij te wonen met een dubieuze anti-Israël- en vervangingsleer-reputatie.
3 Raciale etniciteit alleen is geen garantie van de voordelen van het verbond met Abraham.
Punt 3 is zuivere vervangingstheologie, hetgeen impliceert dat Joden die niet geloven in Jezus niet langer deel hebben aan Gods verbond met Abraham (Genesis 12-17). Protesten tijdens de conferentie, dat CatC geen bijeenkomst is van vervangingstheologie, is onzin in het licht van dit punt.

Punt 10 van het manifest hinkt op twee gedachten: 10 Elk bestrijden van de onrechtvaardigheden die plaatsvinden in het Heilige Land moet worden gedaan in christelijke liefde. Kritiek op Israël en de bezetting mag niet worden verward met anti-semitisme en de delegitimatie van de Staat Israël.
Daarom beweren zij, dat omdat ze Israël aanvallen met een glimlach op hun gezicht, met zoete tonen en zorgvuldig gekozen opruiende woorden, het op een of andere manier automatisch niet antisemitisch is!

Punt 11 is een poging om CatC 2012 baanbrekend te laten lijken, terwijl in feite Messiaanse Joden in Israël jarenlang relaties hebben, gemeenten bezoeken, gezamenlijke conferenties houden, en buitenlandse sprekers delen met Palestijnse Christelijke gemeenten.

Hier volgt het CatC Manifest en zijn auteurs. Het enige wat ik te zeggen heb tot de leden van de Messiaanse gemeenschap die de conferentie bijwoonden en er spraken is dit: er is met jullie gespeeld!

De organisatoren van de conferentie waren John Hoek, Alex Awad, Bishara Awad, Sami Awad, Steve Haas, Munther Isaac, Yohanna Katanacho, Manfred Kohl, Salim Munayer, Jack Sara en Stephen Sizer.

Het Christ at the Checkpoint Manifest:
1. Het Koninkrijk van God is gekomen. Evangelischen moeten de profetische rol terugvorderen door het brengen van vrede, rechtvaardigheid en verzoening in Palestina en Israël.
2. Verzoening erkent Gods beeld in elkaar.
3. Raciale etniciteit alleen is geen garantie van de voordelen van het verbond met Abraham.
4. De kerk in het heilige land heeft getuigd van Christus sinds de dagen van Pinksteren. Hij moet de kracht krijgen om voortdurend licht en zout in de regio te zijn, als er hoop zal zijn temidden van het conflict.
5. Een exclusieve aanspraak op land van de Bijbel in de naam van God is niet in overeenstemming met de leer van de Schrift.
6. Alle vormen van geweld moeten ondubbelzinnig worden afgewezen.
7. Palestijnse Christenen moeten de mogelijkheid tot zelfkritiek niet verliezen als ze profetisch willen blijven.
8. Er gebeuren echte onrechtvaardigheden in de Palestijnse gebieden en het lijden van het Palestijnse volk kan niet langer worden genegeerd. Elke oplossing moet de redelijkheid en rechten van Israël en Palestijnse gemeenschappen respecteren.
9. Voor de Palestijnse christenen is de bezetting het kernpunt van het conflict.
10. Elk bestrijden van de onrechtvaardigheden die plaatsvinden in het Heilige Land moet worden gedaan in christelijke liefde. Kritiek op Israël en de bezetting mag niet worden verward met anti-semitisme en de delegitimatie van de Staat Israël.
11. De respectvolle dialoog tussen Palestijnse en Messiaanse gelovigen moet worden voortgezet. Hoewel we van mening kunnen verschillen over theologische bijzaken, hebben het Evangelie van Jezus en zijn ethische leer voorrang.
12. Christenen moeten de mondiale context van de opkomst van de extremistische Islam begrijpen. Wij bestrijden stereotypering van alle vormen van geloof die ontrouw worden aan Gods gebod om onze buren en vijanden lief te hebben.